Witam.
ludo pisze:Troche martwi mnie to powyzsze stwierdzenie, poniewaz wydawalo mi sie, ze uklady typu 'common collector/drain/anode' czyli potocznie bufory nie choruja na efekty Millera czyli powielanie sie pojemnosci anody-siatki przez wzmocnienie stopnia.
Nie wydawało się Koledze, tak po prostu jest. Efekt Millera daje o sobie znać we wzmacniaczach ze wspólną katodą, emiterem, źródłem. Zastosowanie pentody w typowej dla niej konfiguracji (układ pentodowy, wspólna katoda), dzięki ekranującemu działaniu siatki drugiej i trzeciej, zmniejsza do minimum efekt Millera, dzięki czemu pasmo przenoszenia takich układów poszerza się w stosunku do układów z triodą. Pentody mają niestety też swoje wady, którymi są np. większe szumy, dłuższy niż w triodzie czas przelotu elektronów, duża rezystancja wyjściowa. Duża rezystancja wyjściowa może być zaletą w układach wzmacniaczy rezonansowych (mniejsze tłumienie obwodów LC); dłuższy czas przelotu elektronów sprawia, że przy częstotliwościach znacznie przekraczających 100MHz w roli wzmacniacza lepiej od pentod spisują się triody pracujące w konfiguracji ze wspólną siatką.
W przypadku wtórników mamy do czynienia z bootstrapowaniem pojemności występującej między wejściem i wyjściem wzmacniacza, dzięki czemu wydaje się ona znacznie mniejsza od rzeczywistej (występuje tu efekt dokładnie odwrotny od poruszonego w tym wątku efektu Millera).
Układ przedstawiony na początku tego wątku jest dość interesujący. Ciekawe wydaje się połączenie siatki ekranującej z katodą w stopniu wyjściowym. Można by powiedzieć, że stanowi ono pewien rodzaj dodatniego sprzężenia zwrotnego, które w tym akurat przypadku może wpływać pozytywnie na spadek impedancji wyjściowej, zmniejszenie tłumienia sygnału przez wtórnik, oraz wzrost maksymalnej amplitudy sygnału wyjściowego. Osobiście zablokowałbym diodę Zenera kondensatorem, zmniejszając w ten sposób impedancję i szumy samej diody (prąd diody - elementu bardzo nieliniowego - byłby wówczas, po wysterowaniu układu sygnałem, w mirę stały).
Pozdrawiam,
Romek
α β Σ Φ Ω μ π °C ± √ ² < ≤ ≥ > ^ Δ − ∞ α β γ ρ . . . .