Dzisiaj robiłem dalsze eksperymenty. Nawinąłem cewkę długofalową na pręcie ferrytowym. Około 200 zwojów siatkowego, uzwojenie reakcyjne niecała połowa z tego. Nie chcąc mieć problemów ze wzbudzeniem nawinąłem drugą na pierwszej. Antena tym razem była podłączana albo przez C=100pF, potem nawet bezpośrednio (nie było problemów ze zrywaniem oscylacji). Niestety - w żadnym wypadku nie udało mi się uzyskać pozytywnego efektu. Dokładnie to samo co wczoraj, na średnich. Słyszę jakieś "szepty", ale brak zrozumiałej audycji.
Robię coś nie tak czy może faktycznie pod Krakowem jednolampowy reakcyjniak to za mało, gdy idzie o odbiór fal długich (szczególnie PR1)?A może zacząłem od złego układu?
Jak dotąd jedynie na krótkich uzyskałem efekt, który można uznać za zadowalający. Jeśli nie uda mi się z długimi i średnimi, to co najwyżej zrobię z niego odbiornik krótkofalowy dodając jeszcze jeden stopień wzmocnienia m.cz. (jaka lampka m.cz. o żarzeniu 2V by się nadała?) i dodatkowy, równoległy kondensaor obrotowy o niewielkiej pojemności, do fine tuningu, bo teraz strojenie jest niesamowicie krytyczne...
Też mam wrażenie, że średnie jakoś opustoszały ostatnio. Poza tym w niektórych częściach pasma słychać zakłócenia generowane przez nawet nie wiadomo co.
Jednak na fabrycznym odbiorniku coś da się usłyszeć, na moim reakcjniaku były tylko "szepty"...
np. LM317
Regulacja żarzenia to bardzo ważny element regulacyjny w tych starociach.. Ja na co dzień używam reakcyjniaka Radiola (z głośnikiem tubowym) i sobie gra na jedynce. I po ustawieniu stacji skręcam reostat na minimum zniekształceń... jeszcze mniej, i jeszcze... włókna się już dawno nie żarzą a radyjko gra.... Reostat jest jednym z 3 regulatorów radia obok wariometru i kondensatora zmiennego... A 2 czy 2,2 V to bez różnicy w przypadku reakcyjniaczka..