Wyrób lamp elektronowych w Polsce-reaktywacja

[Vault_Dweller]

Do tej pory nie mogę się pozbierać z ziemi- ta lampa jest po prostu PRZEPIĘKNA!

[futrzaczek2]

Ósmy cud świata

[macylapka]

Pozwole sobie zacytować znane słowa "są na tym świecie rzeczy które się nawet fizjologą nie sniły".

[tszczesn]

"są na tym świecie rzeczy które się nawet fizjologą nie sniły".

ŻE CO???

[macylapka]

tszczesn napisał :

ŻE CO???

Słowa są z serialu . A jesli chodzi o ich wytłumaczenie tych słów to nie sądziłem że komuś samodzielnie w domowych warunkach uda sie stworzyć coś co "przypominałoby" lampke. A tu ? Prosze piękna samodzielnie wykonana nie wspominając poprzednich nixie oby tak dalej!

[tszczesn]

tszczesn napisał :

ŻE CO???

Słowa są z serialu :P.

Nie znam w takim razie.

[Marcin K.]

tszczesn napisał :

ŻE CO???

Słowa są z serialu .

Nie znam w takim razie.

Serialu pod tytułem "Świat wg. Kiepskich"
Swoją drogą lampa bardzo ładna, ciekawe jak będzie się sprawować?

[staszeks]

w wypadku prac Alka raczej nie cytowałbym Świata wg. Kiepskich,
bo same prace do kiepskich nie należą.

(serial skąd inąd całkiem sympatyczny o ile ktoś lubi taki humor,
sam nawet kilka odcinków obejrzałem))

[Alek]

Dziękuję, jakkolwiek do zadowolenia mi dość daleko. Pokrótce to uzasadnię. Zastosowanie katody tlenkowej w miejsce w wolframowej poprawia oczywiście szereg parametrów lamp. Przede wszystkim zmniejsza się żarłoczność żarzenia z jednoczesnym zwiększeniem emisji katody i zwiększeniem nachylenia charakterystyki. Zmniejszenie wspomnianej żarłoczności jest jednak dość iluzoryczne: jestem bowiem zmuszony stosować taki nikiel katodowy, jaki mam pod ręką. Są to dwa rodzaje niklu: taśma i drut. Taśma (0,42x0,065 mm) jest wykonana ze stopu NiW5 (prawdopodobnie 5% wolframu). Pole przekroju, jak nietrudno obliczyć wynosi około 0,027 mm^2. Z kolei drut jest wykonany ze stopu NN2 (prawdopodobnie nikiel nakrzemiony -2% krzemu). Średnica drutu wynosi 0,08 mm. Daje to pole przekroju 0,02mm^2. Widać zatem, że prąd żarzenia takiego drutu może być o około 30% mniejszy niż dla taśmy (nadal będzie to kilkaset mA). Do tej pory drutu tego nie stosowałem. Posiadam jeszcze pewną taśmę, która okazała się jednak jakimś bliżej nieokreślonym stopem. Wykonana z niej katoda uległa całkowitemu zatruciu i wykonana z niej lampa nadała się tylko do wyrzucenia. Tak więc do dyspozycji są tylko dwa wspomniane materiały, dające jak już wiecie- różne warstwy pośrednie. Można przyjąć, że na tym etapie prac rodzaj tworzącej się warstwy pośredniej a co za tym idzie- skrośnej oporności katody nie ma znaczenia. Tym niemniej różne mogą być też właściwości emisyjne tych katod. Tak czy inaczej drut NN2 zostanie przebadany pod kątem możliwości stosowania go jako rdzeń katody, gdyż nie był do tej pory wypróbowany.

Odrębną kwestię stanowi zagadnienie odgazowania i aktywacji lampy. Jak się okazało, sprawa ta jest trudniejsza niż się wydaje.
Przedstawiona w poprzednim moim poście lampa była wykonana inaczej niż dotychczasowe: Zacząłem od montażu katody, potem miało miejsce umycie zmontowanej części i naniesienie pasty emisyjnej (do tej pory montowany był cały system, potem był on myty i dopiero na końcu katoda była pokrywana pastą). Oddzielnie sporządzone detale (siatka, anoda, wsporniki, getter) zostały starannie umyte i zamontowane. Rzecz w tym, że wykonałem tą ostatnią czynność w rękach. Prawdopodobnie na nic zdało się staranne ich umycie i mimo starannego odgazowania katody, anody a pośrednio i siatki podczas aktywacji nastąpiła znaczna emisja gazów. Należy przy tym zaznaczyć, że aktywację (na czymś, co imituje normalną ramę trwałości) prowadzę już po odcięciu lampy od pompy i rozpyleniu geteru (a zatem analogicznie jak podczas normalnej produkcji lamp). Wtedy też nastąpiła desorpcja gazów. Gazy te oczywiście zostały związane, ale kosztem korozji części geteru. Ta trudność co prawda nie przeobraziła całego wysiłku w niwecz (uzyskana sprawna lampa), jest jednak deprymująca i coś z tym trzeba będzie zrobić.

Ogólnie wydaje się, że dalszą koleją rzeczy należałoby rozwinąć następujące zagadnienia:
-wykonywanie katod (optymalny rdzeń i suspensja węglanowa)
- wykonywanie siatek (niezbędny szablon miedziany)
- odgazowanie detali przed montażem i ostrzejszy reżim higieny próżniowej (raczej konieczne zastosowanie pieca próżniowego).
- zastosowanie bardziej zaawansowanych obudów lamp (spłaszcz wewnętrzny, talerzyk). To wymaga już bardziej złożonego parku maszynowego.

Mam jednak poważne zastrzeżenia co do prowadzenia dalszych prac w tym ostatnim kierunku. Przyczyną jest tu konieczność niemal zupełnego zdania się na intuicję, przy dwóch lewych rękach w kwestiach mechanicznych .

[Alek]

W poszukiwaniu jakiegoś rozwiązania cokołu zdecydowałem się na desperacki krok

[macylapka]

Alek napisał :

W poszukiwaniu jakiegoś rozwiązania cokołu zdecydowałem się na desperacki krok

Desperacki ? To jest raczej ogromny technologiczny krok na przód .

[Alek]

Niestety nie. To tylko eksperyment, majacy przede wszystkim na celu sprawdzenie, czy lampa nie wygląda w takim cokole zbyt groteskowo.
Ten cokół, sporządzony z obudowy po uszkodzonym starterze ma tą zaletę, że jest połączony z balonem na kit gliptalowy. Wielką wadą jest to, że nie mam pomysłu na sprawne wykonanie ich w większej ilości.

[Piotr]

Czyżby kubek od startera?
Prezentuje się nieźle.

[Piotr]

Wielką wadą jest to, że nie mam pomysłu na sprawne wykonanie ich w większej ilości.

Mail do producenta starterów? Zazwyczaj przy tego typu elementach problemem nie jest ani dostępność, ani cena, lecz miejsce na zmagazynowanie minimalnego zamówienia

[Alek]

Obawiam się, że wersja w aluminiowym kubku nie jest już wykonywana.
Należałoby raczej tłoczyć to "we własnym zakresie".

Zacznijmy jednak może od oceny tego typu cokołu. Tu tradycyjnie liczę na współforumowiczów.