Dawne sklepy RTV.

[TELEWIZOREK52]

Ja trochę młodszy wróbel więc uzupełnię trochę późniejszy okres:

Ja też Heniu przy naszym koledze to małolat. Dorzucę jeszcze buble w Al. Niepodległości przy Wiktorskiej. Nie wiem dlaczego głównie u nich wszystkie tranzystory były umoczone w czerwonej farbie tak że z grubsza można było się domyślać co to za tranzystor. Następne pominięte to Al. Wyzwolenia, odbiorniki radiowe. Kupiłem tam Krokusa i Rytma. Na Gagarina ( mieszkałem obok) rzucali skrzynki do TV i do Bambina oraz podzespoły do TV. Kopernika - dużo podzespołów Koliber/Guliwer, raczej radiówka. Podchorążych - sprzęt RTV, zwroty gwarancyjne. Na Dolnej i Promenady buble działały równolegle. Trochę później na Grażyny a w latach 80-ch pawilon na Brożka gdzie na górze można było kupić sprzęt RTV i AGD zwroty gwarancyjne. Pozdrawiam.

[jajacek]

Ponieważ do Warszawy dojeżdżałem kolejką WKD najbliżej miałem sklep w Al.Jerozolimskich przy Pankiewicza (1957) i w Składnicy Harcerskiej,póżniejsze lata Kopernika, Anielewicza,E Plater (sklep nie upadł, ale tak podnieśli czynsz ,że właściciel zrezygnował).Pamiętam jak idąc od WKD do sklepu w Al. Jerozolimskich mijałem punkt ZURT-u pod nr 59 punkt ten istniał od 1953 roku.Obok już póżniej powstał serwis Grundiga (kiedy?).Gdzie te sklepy,gdzie te serwisy??

[TELEWIZOREK52]

No to Jacku jak już jesteśmy na Ochocie to.. koniec lat 50-tych, Hala Kopińska (to taki dzisiejszy supermarket a nie dziewczyna) stoisko z telewizorami. Pomimo że w domu mieliśmy telewizor to przychodziłem tu na telewizję kolorową. Kilka TV, chyba Belweder i kolorowa szybka zawieszona na ekranie za pomocą troków takich jak od kalesonów. Kolejka WKD/EKD, też zdążyłem pojeździć a kolega stopę stracić.

[gsmok]

W latach 70-tych i 80-tych obchodziłem wszystkie wspomniane sklepy w Warszawie. W szczególności Bomisy na Dolnej i Promenady były obowiązkowymi miejscami codziennych "komercyjnych" wizyt połowy grupy studenckiej na Elektronice PW. Składaliśmy telewizory Libra, a później Vela w zasadzie hurtowo. Mogę zaryzykować stwierdzenie, że studiowałem w przerwach składania odbiorników TV a nie odwrotnie. Montowałem je dla bliższej i dalszej rodziny i całej rzeczy sąsiadów z osiedla. Z innych zdarzeń, które szczególnie zapadły mi w pamięci była wizyta w Składnicy Harcerskiej, w której, po długim czasie ciułania zaskórniaków kupiłem miernik V640, z którego zresztą korzystam do dnia dzisiejszego . Z pewnym zażenowaniem przyznaję, że ten moment zakupu, który pamiętam w najdrobniejszych szczegółach (prawie na poziomie twarzy osób, które wówczas również stały w kolejce) to był jeden z najbardziej emocjonujących momentów w moim życiu. Przed kupnem ponad rok zachodziłem do sklepu i przez szybę śliniłem się do tego miernika.

Co do przechodzenia z lamp na tranzystory to przeszedłem ten etap bezboleśnie. Na studiach lampy były już w pełnym odwrocie. Jeden wykład prowadzony przez Jana Hennela był traktowany przez studentów jako niepotrzebna strata czasu . Żałuję, ale też tak myślałem i z wykładu zapamiętałem przede wszystkim fakt, że Wykładowca w odróżnieniu od innych prowadzących pisał i rysował na tablicy kolorowymi kredkami i robił to w bardzo porządny sposób. Wspomniane telewizory Libra były lampowo-tranzystorowe, a późniejsze Vele już tranzystorowe. Tak więc nawet również jako "składacz" przeszedłem ten okres w sposób bardzo płynny. Wówczas nie spodziewałem się, że kiedyś zatęsknię do starych dobrych lamp .

Aha, byłbym zapomniał. Parę razy to słowo tutaj padło. W tamtych czasach nikt w zasadzie nie używał oficjalnej nazwy "Bomisy". Wszyscy nazywali te sklepy "Bublami". Mówiło się idę/jadę na buble i wszyscy wiedzieli o co chodzi.

[jajacek]

No to Jacku jak już jesteśmy na Ochocie to.. koniec lat 50-tych

Był jeszcze sklep róg Niemcewicza i Grójeckiej ,bardziej elektryczny.Kto pamięta kiedy powstał serwis Grundiga Al. Jerozolimskie 59??.Mam jeszcze dużo serwisówek Grundiga,które odziedziczyłem jak likwidowali serwis.Kiedy pobierałem naukę w technikum , niewielu Nauczycieli dobrze znało technikę półprzewodnikową.Przejście z lamp na półprzewodniki to lata doświadczeń,prób i błędów.

[TELEWIZOREK52]

Był jeszcze sklep róg Niemcewicza i Grójeckiej ,bardziej elektryczny.Kto pamięta kiedy powstał serwis Grundiga Al. Jerozolimskie 59??

I tam właśnie nabyłem pierwszy w życiu tranzystor TG2 za całe 15zł. Niosłem go w pudełku z watą. Nabyłem tam również oporniki do robionego odbiorniczka a że byłem młody i głupi to nie wiedziałem jakiej mocy więc pani sprzedawczyni doradziła mi.. 10W!! I takie kupiłem. To dopiero była miniaturka! A serwis Grundiga powstał w miejscu ZURTu.

po długim czasie ciułania zaskórniaków kupiłem miernik V640,

Kolejny temat, mało poruszany ale jak bez miernika moglibyśmy robić to co robimy. Mój pierwszy nowy i prawdziwy miernik to "cegła" za ok.1100zł. czyli UM5 (jeszcze go mam) kupiony w sklepie przy ul. Nowotki 10. Był to jeden z dwóch sklepów specjalizujących się w przyrządach pomiarowych. Drugi to Marszałkowska 17. Tam też do niedawna był ślad mojego nosa na szybie. Teraz jeszcze widzę mnogość różnych przyrządów i mógłbym to porównać do podglądania salonu Mercedesa przez szybę.
Veli też się naskładałem i jak pamiętam największy problem był z blachami mocującymi głowicę ale na szczęście było łatwo je dorobić. Natomiast na buble mówiono buble bo.. Bomisu nie było. Powstał później, za Gierka, ale nazwa przetrwała.

[jajacek]

A serwis Grundiga powstał w miejscu ZURTu.

Serwis Grundiga i obok ZURT istniały równosześnie "przez ścianę" .Między nami panowały bardzo dobre koleżeńskie układy.Punkt ZURTU istniał od 1953 roku do dzisiej.Serwis Grundiga zlikwidowano 1995-1997.Oczywiście w latach 50-tych nazywało się to inaczej radiofonizacja kraju??

[Tomasz Gumny]

Wy mieliście te "Bomisy" pod ręką, a ja musiałem dojeżdżać pociągiem z Poznania. Zaczynałem w niedzielę od Wolumenu, a w poniedziałek odwiedzałem sklepy.
W Poznaniu w tym czasie było nieporównanie gorzej z zaopatrzeniem. Pierwszy tranzystor (od razu TG72, inne miałem z rozbiórek) kupiłem w sklepie na Starym Rynku. Pamiętam jeszcze sklep na Engla (obecnie Niegolewskich) i sobotnie polowania na Rynku Łazarskim. Potem powstały sklepy: Arged (pierwszy LED) i Merazet (Lavo 2, potem 3) przy Okrąglaku i oczywiście Bomis na Krysiewicza.

[TELEWIZOREK52]

Punkt ZURTU istniał od 1953 roku do dzisiej

Tyle że już nie ZURT. A serwis Grundiga, nie wiem czemu wydawało mi się że był po ZURCIE. Jak widać pamięć zawodzi.
Rozgadaliśmy się o bublach a ja wrócę do sklepów z częściami i ograniczę się do Ochoty i Mokotowa. Największym i najlepiej zaopatrzonym był na Puławskiej 7/9. Przystanek dalej Puławska 12 mały sklepik ale dobrze zaopatrzony w lampy oraz materiały elektryczne. Również dobrze zaopatrzony w sprzęt RTV oraz części przy ul. Bełskiej. No i oczywiście słynny Reskop na Komarowa - części i to w wiekszości przecenione do sprzętu importowanego. Tam wykupiłem za grosze, pokryte kurzem, ostatnie 5 szt skrzynek do Sterna R110. Był jeszcze mały sklepik przy Wery Kostrzewy, obok CSH.

[gsmok]

Nie wiem, czy już o tym sklepie ktoś wspomniał: sklep przy ul. Grażyny w Warszawie. Jeszcze stosunkowo niedawno był czynny, a na wystawie stało ebonitowe radio Mende.

[TELEWIZOREK52]

Przy Grażyny a konkretnie na Puławskiej był sklep SPHW. Natomiast na Grażyny były 2 buble. Po lewej (przed centralą Społem) i po prawej istniejący jeszcze nie dawno i tam facet miał różne starocie radiowe.

[Alek]

Ja pamiętam, że w Warszawie na Niekłańskiej był sklep Unitra Unizet. Działał chyba do końca lat 90., potem już tylko na Kolejowej. Na Niekłańskiej były jeszcze lampy i bardzo stare elementy.
Jako dziecko zapamiętałem, że z dziadkiem pojechaliśmy po nowy kineskop do Junosta. Wydaje mi się, że ten sklep z kineskopami był na Komarowa, ale to bardzo mgliste wspomnienie i pewności nie mam. We wspomnieniach kojarzy mi się jako żółty blaszak. Na podłodze były przewody- taśmy i inne części.
Wydaje mi się, że naprawa telewizorów (chyba punkt ZURT) była w latach 80. gdzieś w pawilonach na Międzynarodowej. Jako mgliste wspomnienie pozostało mi, że byliśmy tam z telewizorem unitrowskim o oznaczeniu T-xxxxx i tam pan w fartuchu niebieskoszarym, takim peerelowskim oznajmił, że naprawa będzie trwała miesiąc, bo nie ma kineskopów. Na ladzie, pokrytej jakimś suknem stał wielki kineskop, którego się strasznie bałem (dziadek ostrzegł, że może wybuchnąć).
Był też sklep elektroniczny na Kasprowicza. W początku lat 90. były tam jeszcze różne lampy i to chyba dość stare, jak AZ1 czy EBL21. Wtedy kupiłem tam pierwszy BC147. Dziś jest to już karykatura tego dawnego sklepu.
W latach 2000+ na Puławskiej w sklepie elektrycznym kupiłem karton nowych PCF82, płacąc bodajże 5 czy 10 groszy od sztuki.
Inne wspomnienie: w 1990 roku w Ciechocinku w witrynie jakiegoś sklepu były zestawy "młody elektronik" , który był moim niespełnionym marzeniem.

[TELEWIZOREK52]

Jako dziecko zapamiętałem, że z dziadkiem pojechaliśmy po nowy kineskop do Junosta. Wydaje mi się, że ten sklep z kineskopami był na Komarowa, ale to bardzo mgliste wspomnienie i pewności nie mam. We wspomnieniach kojarzy mi się jako żółty blaszak

Mogło tak być. Sklep na Komarowa prowadził części importowane, głównie wielkiego brata. Tyle że to nie blaszak a masywny kilkupiętrowy budynek.

[Kazimierz]

Kolejny ze sklepów RTV w Warszawie to ten na ul.Targowej przy skrzyżowaniu z 11 Listopada /w pobliżu 4ch śpiących i naprzeciwko Viktorii a właściwie "jej" Huzara/. Właście należałoby napisać "Salon" a nie sklep ponieważ był bardzo duży a obok maleńki, doskonale zaopatrzony sklepik z częściami: R,C, lampy, transformatory itd. W salonie zawsze był sprzęt. Po raz pierwszy widziałem tam kolorowe telewizory Rubin (1971 r ?). Były włączone a ekrany skierowane na ulicę. Wejście do tego sklepu było prawie obowiązkiem w drodze powrotnej ze szkoły.

[_idu]

Po raz pierwszy widziałem tam kolorowe telewizory Rubin (1971 r ?).

Data by się zgadzała. Moja ciotka miala kolorowy telewizor radzecki już w 1973 roku.