Panowie, wiara, że jeden mały rezystor zapewni nam bezpieczeństwo podczas dokonywania napraw sprzętu może mieć fatalne skutki. Rezystory o dużych wartościach rezystancji (dziesiątki, lub setki kiloomów), pracujące przez dłuższy czas przy napięciu rzędu setek woltów mogą okazać się bardzo zawodne, a ich najczęstszym uszkodzeniem jest ogromny wzrost rezystancji (całkowita przerwa) i to bez widocznych zmian w wyglądzie rezystora. Dlatego dobrze jest wyrobić w sobie nawyk rozładowywania kondensatorów przed rozpoczęciem serwisowania danego urządzenia lampowego. Ja wykonałem w tym celu specjalne źródło prądowe o dopuszczalnym napięciu 1 kV i wydajności prądowej 10 mA, z dodatkową sygnalizacją rozładowania kondensatora czerwonym LED-em, dzięki któremu jestem w stanie w pewnych sytuacjach ocenić, w sposób przybliżony oczywiście, pojemność (sprawność) rozładowywanego kondensatora. Przy naprawach urządzeń, w których występują wysokie napięcia, zawsze trzeba uważać, gdyż większość producentów nie stosuje w nich żadnych rezystorów rozładowujących kondensatory, prawdopodobnie zakładając, że naprawy takiego sprzętu będzie wykonywał jedynie dobrze przeszkolony personel autoryzowanego zakładu serwisowego.
elektro_nowyOczywiście stosuj rezystory rozładowujące (w kilka minut) kondensatory we wzmacniaczu, ale do pewności ich działania podchodź z dużą rezerwą, bo na pewno zmniejszają one ryzyko przedwczesnego przejścia na tamten świat, ale go całkowicie nie eliminują..
Podłączenie rezystora do pierwszego kondensatora w filtrze (przeważenie jego pojemność jest największa) wywoła najmniejsze zmiany parametrów zasilacza (wartości napięć, tętnienia). Dla poprawienia niezawodności można włączyć odpowiednio większe rezystory na każdym kondensatorze filtru, bo moc na nich tracona jest niewielka, a koszt przy amatorskich jednostkowych konstrukcjach żaden.
Pozdrawiam,
Romek
.
. Przy napięciu 10 V prąd przez niego pobierany wynosi ponad 8 mA, przy 1kV osiąga około 12 mA (przy temp. 20 'C). Tak więc średni prąd w szerokim przedziale napięć wynosi ok 10 mA, co przy rozładowywaniu kondensatora o pojemności 100 uF zapewnia szybkość opadania napięcia o ok 100 V na sekundę (kondensatory o większej pojemności rozładowują się proporcjonalnie dłużej; 220 uF z 500 V powinien rozładować się do napięcia mniejszego od 10 V w 11 sekund). Fajny pomysł podsunął Tomasz Gumny. Zastosowanie mostka (wcześniej była tam tylko pojedyncza dioda) daje możliwość wykrywania napięć ujemnych bez potrzeby zamieniania przewodów (zapala się dioda zielona zamiast czerwonej) i napięć zmiennych (jednocześnie świecą się obie diody). Przy wyższym napięciu (200V do 1 kV) tranzystor wymaga zastosowania niewielkiego radiatora, zdolnego rozproszyć moc 10 W przy temperaturze nie przekraczającej 100 'C. Zamiast tranzystora IGBT można w układzie użyć niemal dowolnego Mosfeta o wystarczająco wysokim dopuszczalnym napięciu Uds.
. Rezystory metalizowane są rezystorami cienkowarstwowymi, o stosunkowo dużej dokładności, ale bardzo małej odporności na przeciążenia. Ich wytrzymałość jest nawet mniejsza od wytrzymałości rezystorów węglowych, co zresztą często jest opisywane w różnych źródłach i notach katalogowych. Z tego właśnie względu niemal wszystkie rezystory, np. stosowane w przetwornicach do przeciwdziałania dużemu udarowi prądowemu podczas załączania (ładowania się kondensatorów) są rezystorami drutowymi. Gdy kilka razy próbowałem wstawić zamiast nich rezystory metalizowane (o mocy 2...3 W), to pierwsze włączenie sprzętu kończyło się odstrzeleniem powłoki lakierowej wraz z warstwą rezystywną i powstaniem przerwy w obwodzie. Może miałeś na myśli nie rezystory metalizowane, a np tlenkowe, bo te są już dużo lepsze pod względem wytrzymałości na przeciążenia, a niektóre ich typy mogą nawet konkurować z dobrej jakości rezystorami drutowymi? No nie wiem, moje doświadczenia są dokładnie odwrotne 
.