Ostatnio trafiłem w internecie na hasło "dławik przeciwsobny" i zainteresowałem się tematem. Na początku wydawało mi się, że taki dławik to idealne rozwiązanie, aczkolwiek po przeczytaniu poniższego artykułu mam pewne wątpliwości. Autor artykułu twierdzi, iż taki dławik nie działa i nie ma sensu go stosować.
Nigdy nie byłem dobry z elektroniki, aczkolwiek wydaje mi się, że dławik przeciwsobny powinien spełniać swoją funkcję. Poniżej załączam schemat aplikacji takiego dławika zaczerpnięty z artykułu z linku.
Z tego co mi się wydaje, filtracja następuje tylko na filtrze Pi C1-L1-C2 a uzwojenie L2 zabezpiecza rdzeń przed nasyceniem.
Nie wiem, czy dobrze rozumuje, także proszę o weryfikację i ewentualne wyjaśnienie jeśli jestem w błędzie.
Nie potrafię teraz tego znaleźć, ale odświeżyłem sobie kiedyś teorię obwodów i bardziej formalnie pokazałem, że to nie działa. A w zasadzie działa tym lepiej im gorsze jest sprzężenie uzwojeń dławika, czyli działa najlepiej, gdy są dwa osobne dławiki Mówiąc krótko, w tym układzie tętnienia stłumione przez pierwsze uzwojenie, pojawią się z powrotem na drugim ze względu na ich sprzężenie.
Smaglas pisze: ↑sob, 25 grudnia 2021, 12:39
Ostatnio trafiłem w internecie na hasło "dławik przeciwsobny" i zainteresowałem się tematem. Na początku wydawało mi się, że taki dławik to idealne rozwiązanie, aczkolwiek po przeczytaniu poniższego artykułu mam pewne wątpliwości. Autor artykułu twierdzi, iż taki dławik nie działa i nie ma sensu go stosować.
Nigdy nie byłem dobry z elektroniki, aczkolwiek wydaje mi się, że dławik przeciwsobny powinien spełniać swoją funkcję. Poniżej załączam schemat aplikacji takiego dławika zaczerpnięty z artykułu z linku. DławikPrzeciwsobny2.jpg
Z tego co mi się wydaje, filtracja następuje tylko na filtrze Pi C1-L1-C2 a uzwojenie L2 zabezpiecza rdzeń przed nasyceniem.
Nie wiem, czy dobrze rozumuje, także proszę o weryfikację i ewentualne wyjaśnienie jeśli jestem w błędzie.
Na temat tego absurdalnego pomysłu z dławikiem o znoszących się polach magnetycznych, wytworzonych przez odwrotnie włączone uzwojenia, toczyły się dyskusje na kilku forach internetowych już wielokrotnie. Tu na "Triodzie" również, choć teraz nie potrafię znaleźć własnych na ich temat wypowiedzi z wynikami pomiarów tego typu "wynalazków". Udało mi się znaleźć tylko jeden wątek z roku 2006.
Witam,
W zasilaczach odbiorników telewizyjnych sytuacja jest zupełnie inna, tam przez uzwojenie kompensacyjne przepuszczano prąd żarzenia lamp (0,3 A), prąd przemienny o częstotliwości 50 Hz, który tłumił tę dominującą składową prądu wyprostowanego jednopołówkowo. Uzwojenia dławika były odpowiednio sfazowane, dzięki czemu składowe zmienne niwelowały się, zamiast sumować, jak to jest w dławikach omawianych w niniejszym temacie.
Pozdrawiam świątecznie,
Jakub
lecz w gruncie rzeczy była to sprawa smaku
Tak smaku
który każe wyjść skrzywić się wycedzić szyderstwo
choćby za to miał spaść bezcenny kapitel ciała
głowa
kubafant pisze: ↑sob, 25 grudnia 2021, 17:56
Witam,
W zasilaczach odbiorników telewizyjnych sytuacja jest zupełnie inna, tam przez uzwojenie kompensacyjne przepuszczano prąd żarzenia lamp (0,3 A), prąd przemienny o częstotliwości 50 Hz, który tłumił tę dominującą składową prądu wyprostowanego jednopołówkowo. Uzwojenia dławika były odpowiednio sfazowane, dzięki czemu składowe zmienne niwelowały się, zamiast sumować, jak to jest w dławikach omawianych w niniejszym temacie.
I wskazane byłoby jeszcze dodać (na użytek tych którzy wciąż byliby skłonni w rozumiane tematycznie dławiki kompensacyjne wierzyć) że stosowane w telewizorach dławiki DFZK-2 i DFZK-4 miały szczelinę niemagnetyczną, tak jak zwyczajne dławiki filtracyjne. Składowa stała bowiem, w przeciwieństwie do tętnień 50Hz - oczywiście się nie kompensowała.
Mówiąc krótko, w tym układzie tętnienia stłumione przez pierwsze uzwojenie, pojawią się z powrotem na drugim ze względu na ich sprzężenie.
