Czy to srebro ?

[lamposz]

Witam
Jako że w PL jest problem z kupnem elementów srebrzonych ( oprócz drutu do 2mm ) , to zacząłem kombinować . Kupiłem na giełdzie cztery 1,5 metrowe odcinki ładnego kabla koncentrycznego ( z jednej strony wtyk VGA , a z drugiej 4 wtyki BNC ) . Dowiedział się już , że są to kable o impedancji 75 omów. Posiadają gęsty ekran z... no właśnie , czy aby na pewno jest to posrebrzana miedź ? W środku jest na pewno miedź ( zeskrobałem i widać ewidentnie kolor, mało prawdopodobne aby był to inny metal ) , no i ta miedź jest czymś pokryta . Jeśli byłoby to srebra , było by super - idealnie na połączenia w urządzeniach w.cz. Ale z drugiej strony po co by dawali srebrzoną żyłę środkową i ekran do kabla do monitora ? Izolator w tym przewodzie wygląda mi na teflon . Co koledzy o tym myślą ?
Pozdrawiam

[AZ12]

Witam

Muszę Cię rozczarować, jest to cyna. Zapobiega ona utlenianiu przewodu. Srebro mogło by ulec reakcji chemicznej z siarką zawartą w izolatorze.

[lamposz]

A na przykład kabel rg400 - wyglada można powiedzieć tak samo , i ma posrebrzane żyły . Po co cynowac miedz w kablu ? W środku sie przecież raczej nie utleni

[stdi]

Za to reaguje z materiałem izolacji. Tanie materiały to potrafią mieć cała litanie związków, które będą działać podobnie do tlenu, jonu siarczkowego itd...
Samo srebro w obecnych czasach jest wredne - szybko koroduje pod wpływem wysokiego poziomu zanieczyszczeń siarczkowych w powietrzu.
Wielokrotnie przebywałem w miejscach gdzie miedź praktycznie w oczach znika - siarkowodór nawet nie śmierdzi a miedź w zastraszającym tempie ulega korozji. W tych miejscach srebrzony styk to przekleństwo. Poza H2S czyli oczyszczalnie i zlewnie ścieków (unikalna polska "specjalność" w UE) - zwykła fabryczka stabilizująca (stabilizacja to takie robione przemysłowo prasowanie - nadawanie pamięci kształtu materiałom by się ładnie prezentowały przy sprzedaży) rajstopy - pewien olej do spryskiwania form skutecznie zabija wszelkie przekaźniki niehermetyczne a mające jedynie srebrzone styki - jedyne jakie wytrzymują wytrzymują hermetyczne lub te starej, bardzo starej daty złocone (prawdziwie złocone a nie rodowane).

Ponadto czasem miedź pokrywa się galwanicznie z racji styku z innym metalem - aby nie powstawały ogniwa na styku różnych metali (albo "kompensować" takie ogniwa). Ułatwienie lutowania to też ważka cecha niektórych przewodów.

[chrzan49]

Daaawno temu mój ojciec przywiózł sowiecka maszynkę do golenia Chariv czyli Charków.Zerżnięta z Philipsa.Nie dawało rady sie ogollic bo wyrywała kalki a nie goliła i poszła do szafy.Po roku trzeba było ogolic sweter i maszyna nie odpaliła.Chlor z izolacji PCV zeżarł miedziane przewody.Pozostał zielonkawy glut.Ostatnio zdobyłem wiązke róznokolorowych z samochodówki .Miedz kest czarna i fatalnie sie lutuje.Pójdzie jednak na złom.
Tomasz

[tiquet]

Kiedyś ze szrotu również brałem kilka wiązek z samochodów (około 20 letnich) i również niektóre miały sczerniałą miedz. Co ciekawe, w mim prawie 60 letnim moskwiczu przewody są w o wiele lepszym stanie

[TELEWIZOREK52]

Daaawno temu mój ojciec przywiózł sowiecka maszynkę do golenia Chariv czyli Charków.Zerżnięta z Philipsa.

Z tymi Charkowami było podobnie jak z Ładami. Na ruski rynek były to prymitywy lakierowane chyba nitrem w przeciwieństwie do sprowadzanych przez Polmozbyt które były na tamte czasy luksusowo wypasione. Mam 50 letniego Charkowa ( 127V z oporem we wtyczce) kupionego u nas i spiralny kabelek zasilający mięciutki jak gumka. Drugi przywieziony z Sojuza z kablem (bo trudno to nazwać przewodem) identycznym jak zasilający Rubina. Tym pierwszym (Charkowem nie kablem) golę się do dzisiaj na przemian ze współczesnym Philipsem

[cirrostrato]

Znakomite źródło dobrych ( i wielokolorowych) przewodów (także w ekranie) to kable sygnałowe monitorów komputerowych CRT, im starsze tym lepsze, w LCD już ,,gorsze'', radzę się pospieszyć.

[AZ12]

Witam ponownie

Wielokrotnie przebywałem w miejscach gdzie miedź praktycznie w oczach znika - siarkowodór nawet nie śmierdzi a miedź w zastraszającym tempie ulega korozji. W tych miejscach srebrzony styk to przekleństwo. Poza H2S czyli oczyszczalnie i zlewnie ścieków (unikalna polska "specjalność" w UE) - zwykła fabryczka stabilizująca (stabilizacja to takie robione przemysłowo prasowanie - nadawanie pamięci kształtu materiałom by się ładnie prezentowały przy sprzedaży) rajstopy - pewien olej do spryskiwania form skutecznie zabija wszelkie przekaźniki niehermetyczne a mające jedynie srebrzone styki - jedyne jakie wytrzymują wytrzymują hermetyczne lub te starej, bardzo starej daty złocone (prawdziwie złocone a nie rodowane).

Myślę, że przekaźniki półprzewodnikowe mogły by rozwiązać ten problem.

Daaawno temu mój ojciec przywiózł sowiecka maszynkę do golenia Chariv czyli Charków.Zerżnięta z Philipsa.Nie dawało rady sie ogollic bo wyrywała kalki a nie goliła i poszła do szafy.

No niezła ta maszynka skoro wyrywała tak duże przedmioty.

Ostatnio zdobyłem wiązke róznokolorowych z samochodówki .Miedz kest czarna i fatalnie sie lutuje.Pójdzie jednak na złom.

Próbowałeś do lutowania użyć kwasu acetylosalicylowego (aspiryny)?

Wymień klawiaturę bo źle się czyta.

tiquet

Dobrym źródłem przewodów nieekranowanych są urządzenia AGD (pralki), w tym sprzęcie jest tego ok. pół kilograma, uszkodzone sznury zasilające. Również zasilacze komputerowe, zwłaszcza bardziej markowe. Mają przekrój od 0,5 do 1,5mm² i długość od kilkunastu cm do grubo ponad metra.

cirrostrato

Mam lepszy pomysł. Bierzemy ze złomu samochodowego przewody anteny radiowej, obdzieramy z izolacji i ze środka. Mamy więc nagi ekran, który może służyć do "produkcji" własnych przewodów.

[chrzan49]

Sorry.Nie kalki ino kłaki!
T

[brys]

Kiedyś ze szrotu również brałem kilka wiązek z samochodów (około 20 letnich) i również niektóre miały sczerniałą miedz. Co ciekawe, w mim prawie 60 letnim moskwiczu przewody są w o wiele lepszym stanie

Widywałem takie ciemne i trudno lutujące się kable w prawie nowych samochodach, wszędzie tam gdzie izolacja była uszkodzona albo wtyczka źle zarobiona, przez co żyła miała kontakt ze światem zewnętrznym. Takie zaczernienie potrafi iść po kablu bardzo daleko. W szczelnych kablach miedź była czysta.

Do lutowania wystarczy zanurzyć taki kabel w kalafonii i trochę dłużej w niej grzać, a jak to nie działa to trzeba chociaż częściowo oskrobać nożem lub papierem ściernym. Przy czym to ma sens kiedy się naprawia wiązkę w samochodzie. Gdybym miał używać takich przewodów w jakichś urządzeniach, to bym wolał wziąć nowe.

[^ToM^]

Jeśli byłoby to srebra , było by super - idealnie na połączenia w urządzeniach w.cz.

Konieczność używania srebrzonych drutów dla w.cz jest przeceniona, żeby nie powiedzieć zmitologizowana.
Do w.cz. zastosowanie srebrzonego drutu nie jest konieczne - starczy miedź. Miedź ma praktycznie taką samą przewodność jak srebro i samo srebrzenie drutu nie wniesie nic specjalnego w działaniu cewki wykonanej srebrnym drutem.
Dla przypomnienia.
Przewodność tych metali wygląda następująco:
Srebro 61,39·106 1/Ω·m
Miedź 58,6·106 1/Ω·m

albo jak kto woli rezystywność w temp 22 st C:
srebro 1,59×10e−8 (Ω·m)
miedź 1,72×10e−8 (Ω·m)

Jak widać jak powyższych różnica w przewodności jest pomijalnie mała wynosi kilka % różnicy. Dla przeciętnych cewek stosowanych w radiotechnice wpływ zmiany rezystancji jest do pominięcia, przez co cewka nawinięta srebrzanką nie będzie w samym działaniu lepsza niż miedziana.

Pzdr!

[stdi]

Jak widać jak powyższych różnica w przewodności jest pomijalnie mała wynosi kilka % różnicy. Dla przeciętnych cewek stosowanych w radiotechnice wpływ zmiany rezystancji jest do pominięcia, przez co cewka nawinięta srebrzanką nie będzie w samym działaniu lepsza niż miedziana.
Pzdr!

W układach lampowych z racji niskich nachyleń ch-tyk lamp to walka o dobroć cewki jest na tyle ważne że te kilka procent decyduje i to sporo np. o granicznej czułości odbiornika. Powyżej pewnej czestotliwości nie da się zapewnić odpowiednio wysokiego ilorazu L/C gwarantującego wysokie rezystancje w rezonansie. Niestety srebro silnie koroduje.... W jednym z odbiorników szlag trafił wszystkie trymery - okładziny srebrne dyskowych trymerów ceramiczny zamieniły w czarny nalot.

Wielokrotnie przebywałem w miejscach gdzie miedź praktycznie w oczach znika....

Myślę, że przekaźniki półprzewodnikowe mogły by rozwiązać ten problem.

Niestety nie. Nie nadają do sterowanie wejść PLC - w tym przypadku po prostu symulowały odjęty robot nakładający - cewka elektrozaworu stała się przekaźnikiem, za kontaktrony mocowane na siłownikach robiły styki przekaźnika. Wystarczyło zastosować RM84P - są hermetyczne.
Ale cóż ta automatyka z połowy lat 80-tych (sic!) - przekaźniki ze złoconymi stykami (złoconymi a nie rodowanymi) - wsio na 110V AC - działa niezawodnie (te 110V kontra 24V ma spore znaczenie jednak.... bowiem z tego okresu "sterowania" 24V AC jednak zawodziły). Przekaźniki czasowe albo pneumatyczne albo napędzane synchronicznymi silnikami. Circa 30 lat pracy non-stop....a ta nowoczesna elektronika - eeech.


Oczyszczalnie ścieków - odcięty przewód linka - po 3 dniach widać było ile zjadł siarkowodór - 3 do 4 milimetrów. Po kilkunastu sekundach miedź w tym środowisku jest niebiesko-granatowa. Przez kilka sekund można podziwiać piękne tęczowe naloty o ciepłych barwach.

Wracając do półprzewodnikowych przekaźników - nie wszędzie je można zastosować w sterowaniu. Jedno miejsce gdzie się nadają jak trzeba sterować np. grzałki z regulacją mocy i w zasadzie na tym się kończą ich zalety. Już widzę w akcji półprzewodnikowy przekaźnik odpalający 15kW lub 22kW silnik z ciężkim rozruchem (gwiazda trójkąt a i tak napięcie siada a wyłączniki silnikowe wręcz "wyją" - wiem soft-start - ale - krótko powiem ZA DROGI = kosztuje ciut mnie od falownika - sens ekonomiczny stosowanie softstartów jest delikatnie mówiąc dyskusyjny).... Dodajmy jeszcze multum stanów nieustalonych w warunkach przemysłowych. Pamiętam z lat 90-tych - pogranicze d. wojwewództw sieradzkiego i łódzkiego. Regularnie palił się (wręcz dosłownie) sporej mocy UPS, zawsze gdy po cichu energetycy spinali sieć sieradzką i łódzką. To dodatkowy argument za "klasyczną elektromechaniką".

[^ToM^]

W układach lampowych z racji niskich nachyleń ch-tyk lamp to walka o dobroć cewki jest na tyle ważne że te kilka procent decyduje i to sporo np. o granicznej czułości odbiornika. Powyżej pewnej czestotliwości nie da się zapewnić odpowiednio wysokiego ilorazu L/C gwarantującego wysokie rezystancje w rezonansie. Niestety srebro silnie koroduje.... W jednym z odbiorników szlag trafił wszystkie trymery - okładziny srebrne dyskowych trymerów ceramiczny zamieniły w czarny nalot.

Podane w moim poście dane dotyczą czystych metali. W praktyce różnica w rezystywności pomiędzy srebrzanką a miedzią jest żadna, maksymalnie 1%, a to już nie ma kompletnie żadnego, radiotechnicznego znaczenia. Jakież było moje zdziwienie, gdy ostatnio otwarłem zawodowy tuner antenowy ICOM - wszystkie kilkadziesiąt cewek, o różnych średnicach i ilościach zwojów były nawinięte miedzianym DNE. Urządzenie b. drogie, made in japan i z lat 80-siątych. Najwyraźniej w Japonii wiedzieli w tym temacie znacznie więcej już w latach 80 niż u nas w 30 lat później
Pzdr!