Marcin K. pisze:Kartoflaki czyli kondensatory papierowe
Nie każdy kondensator papierowy jest kartoflakiem. Tak nazywa się impregnowane chloronaftalenem kondensatory papierowe w tekturowych gilzach obciągnięte cienką bibułką kondensatorową, która dawała się obdzierać jak skórka z młodych kartofli, i podobnie do niej wyglądała
możesz zamienić na współczesne, byle o takich samych parametrach (pojemność, napięcie)
Najbardziej zgodne z epoką będą tu znacznie od
kartoflaków pewniejsze kondensatory poliestrowe foliowe KSE011 (osiowe) i KSE013 (do druku). Zastąpiły one
kartoflaki (częściej jednak stosowano tam nieco lepsze
żywiczniaki impregnowane przezroczystą, brunatną żywicą fenolową) w płytce odchylania odbiorników zunifikowanych III generacji (do której należał m.in. "Ametyst 105")
Topaz i Nefryt, praktycznie identyczne. Jaka jest między nimi różnica? Inny kineskop czy tylko wygląd?
Pomyliłeś Topaza z Koralem, to Koral był praktycznie identyczny z Nefrytem. Oba zaliczały się do telewizorów semi - zunifikowanych. Ich blok sygnałowy został zachowany w odbiornikach zunifikowanych I generacji (np. Fiord, Zefir), z minimalną tylko modyfikacją polegającą na zastąpieniu pentody EF80 w pierwszym stopniu cz. różnicowej fonii - typową zdecydowanie dla radioodbiorników lampą EBF89 (z wykorzytaniem diody do opóżnienia ARW dla głowicy i ewent. drugiej diody do wyciszania warkotu podczas nagrzewania lamp). Natomiast zespół synchronizacji -odchylania Korala i Nefryta nosił jeszcze piętno epoki Szmaragda w postaci separatora tranzytronowego z lampą EF80, zaś z braku lampy PCL85 na miejsce PCL82 (która przestała wystarczać po przejściu z 90st na 110st odchylania) zastosowano stosunkowo złożony układ odchylania pionowego z generatorem samodławnym i układem formowania przebiegu na
audiofilskiej 
ECC82 i stopniem mocy na PL84 (obok drugiej takiej samej lampy w stopniu mocy fonii!). Dopiero w odbiornikach w pełni zunifikowanych (m.in. w Topazie) zarzucono ostatecznie generator samodławny, zastępując go multiwibratorem mocy z lampą PCL85/805.
Topaz natomiast zaliczał się do wspomnianych wyżej odbiorników zunifikowanych I generacji, zawierając już zunifikowany blok synchronizacji - odchylania (który z minimalnymi tylko modyfikacjami uchował się aż do epoki Ametysta 105 włącznie) i dodatkowo jeszcze będąc odbiornikiem tzw klasy Lux - płytkę uszlachetniającą z detektorem zakłóceń impulsów synchronizacji i złożonym lampowym układem stabilizacji, ale w przeciwieństwie do późniejszych odbiorników klasy "Lux" II generacji: Opal i Granit nie zawierającą dodatkowej lampy m.cz. przekształcającej stopień mocy fonii SE w bloku sygnałowym na układ PP.
Pozdrawiam
Tomek Janiszewski