Katody "superemisyjne"

[szalony]

Miałem dziś przyjemność oglądać znajdujący się na mojej uczelni, i będący po części własnością mojego wydziału mikroskop elektronowy JEOL JEM200, jest to klasyczny mikroskop transmisijny, stosunkowo nowoczesny (1994 + nowe wyposażenie dodatkowe). Miałem okazję przyjrzeć się jednemu z zapasowych / dodatkowych włókien katody (moduły te są wymienne). Jest to grube włókno wolframowe, do środka którego przymocowany jest cienki pręcik (słupek) wolframowy. Na końcu pręcika znajduje się wykonany w kształcie piramidki kryształek (ułamki milimetra), o ile dobrze pamiętam jest on z borku lantanu. Obecność tego kryształka powoduje, iż emisyjność takiej katody wzrasta 1000x. Jest to obarczone dużym kosztem (nie tylko finansowym) - katoda taka musi być powoli rozgrzewana przez 1-2h, inaczej kryształ ulega zniszczeniu. Czy takie / podobne rozwiązania stosowano w historii w jakichś elementach z pogranicza lamp elektronowych, lampach specjalnych, itp ?

[Alek]

Katody z sześcioborku lantanu były stosowane dość często. Były stosowane w spektrometrach mas (np. w omegatronach), ale też i w lampach mikrofalowych.

[szalony]

Dziękuję.