Co to za Neptun?

[kaem]

Jak najbardziej zauważyłem, zresztą sam wtedy pisałem. Uznałem, że warto podsumować nawet tak stary temat.

[CHOPIN66]

Na chassis nie ma daty produkcji? A w 1970 TIS nie był jeszcze na rdzeniu EI? Jeśli czegoś braknie w tym TV chętnie, za koszt przesyłki, wyślę....

Mama taki moduł odchylania i TIS i G4 są z rdzeniem wkręcanym . Swoją droga cewki te nadają się dobrze do dekodera stereo z detekcją obwiedni . Z G4 z kondensatorem 470p uzyskujemy zakres strojenia od 17kHz do 21kHz a z TIS z kondensatorem 1n zakres strojenia od 36kHz do 40kHz .

A,że archiwalny to zorientowałem się po wysłaniu postu

[Tomek Janiszewski]

[Czy chodzi o TIS1TV i G-4TV ?

Najpewniej tak. Pierwsza z nich (po lewej) to rezonansowy separator impulsów synchronizacji poziomej (przekształcone i doprowadzone na wejście detektora fazy mają kształt zbliżony do półokresów cosinusoidy od 0 do 180 st). Impulsy powrotu z TVL-a wprowadzane są na detektor fazy symetrycznie. Drugi - to cewka generatora sinusoidalnego.

Patrząc po kondensatorach cały moduł odchylania jest z roku 70.

To jest ten nowszy moduł odchylania (Z-2M3 lub podobny) stosowany w odbiornikach zunifikowanych III generacji (Ametyst 105, Neptun 411 i innych zawierających lampę PCF801 w przełączniku kanałów VHF oraz lampę PFL200 we wzmacniaczu wizji). Starsze bloki odchylania (np. Z-2M) posiadał zamiast cewki TIS1TV transformator symetryzujący impulsy synchronizacji poziomej na rdzeniu żelaznym (TSLK-2, TSLK-4 lub inny) oraz obwód generatora linii ekranowany aluminiowym kubkiem (jak od filtrów p.cz.) z charakterystyczny wystającym paluchem służącym do ustawiania synchronizacji linii. W tym przypadku symetryczne są impulsy synchronizacji, natomiast napięcie zwrotne z TVL-a jest przekształcone do postaci połówek cosinusoidy (a więc odwrotnie niż w nowszym bloku, gdzie symetryzowało się napięcie zwrotne. Taki blok był używany z telewizorach zunifkowanych I generacji (Zefir, Tosca, Fiord i innych z lampami EF80 w torze p.cz. wizji, bez tranzystorów w torze fonii oraz lampą PL84 w końcówce mocy), oraz II generacji (Ametyst-S, Tosca Lux i innych zawierajacy już lampy EF183 i EF184 w p.cz. wizji, tranzystory TG37 lub AF427 w torze fonii oraz wzmacniaczem audio na PCL86 ale jeszcze z PCF82 w przełączniku VHF oraz PCL84 we wzmacniaczu wizji). Wyjątkiem jest mój tel-awizor gdzie skojarzyłem stary blok odchylania z nowym blokiem sygnałowym - i też doskonale działa już grube = kilkanaście lat, także w chwili gdy piszę niniejszy post. Wybrałem stary blok odchylania nie tylko dlatego że nowego sprawnego nie miałem, ale i dlatego że ten ostatni pobiera nieco większy prąd ze względu na mniejszy rezystor (15k zamiast 33k) w anodzie triody ECH84, co jest nadzwyczaj istotne gdy napięcie anodowe dostarczane jest przez prostownik z dwiema lampami PY82:
https://www.forum-trioda.pl/viewtopic.p ... 72#p157772
Na górnym zdjęciu widoczny jest transformator TSLK-4 schowany za lampą PCL85 oraz ekranowany obwód generatora linii z paluchem, na dolnym - PFL200 częściowo zasłonięta wstawką zawierającą dwustopniowy wzmacniacz p.cz. fonii na PCF82, która zastępuje oryginalny tor tranzystorowy na BF215.

[Tomek Janiszewski]

Mama taki moduł odchylania i TIS i G4 są z rdzeniem wkręcanym . Swoją droga cewki te nadają się dobrze do dekodera stereo z detekcją obwiedni . Z G4 z kondensatorem 470p uzyskujemy zakres strojenia od 17kHz do 21kHz a z TIS z kondensatorem 1n zakres strojenia od 36kHz do 40kHz .

A jaka jest dobroć takich obwodów odpowiednio na 19kHz oraz na 38kHz? Nawet jeśli za jedyne źródło strat przyjąć rezystancję drutu. Ile jedna i druga ma omów? Z racji otwartego obwodu magnetycznego (jest tylko malutki cylindryczny rdzeń wewnątrz natomiast brakuje ferrytowego kubka na zewnątrz) nie spodziewałbym się cudów.
Poza tym dekodery z detekcją obwiedni to szajs. Wymagają idealnego wręcz wyrównania amplitudy sygnału podnośnej, każda pasożytnicza modulacja amplitudy zostanie zdetekowana i zakłóci sygnały wyjściowe. Dekodery przełączające wolne są od tej wady, bowiem tam zakłócenia wywołane modulacją amplitudy podnośnej znoszą się. Są tylko nieco bardziej złożone od dekodera z detekcją obwiedni: wymagają 4 zamiast 2 diod dekodujących, oraz symetrycznego uzwojenia wyjściowego filtru podnośnej. TIS niestety takowego nie ma, ale większą nadzieję (lepsza dobroć z uwagi na kubki ferrytowe) rokują kankanowskie filtry p.cz. AM (3-10A2 i podobne). Gdyby trafiły się uszkodzone - nie szkoda użyć ich do eksperymentów, z przezwojeniem włącznie. W jednym filtrze znajdują się dwa sprzężone obwody, co ułatwi uzyskanie symetrycznych napięć 19kHz (dla podwajacza częstotliwości) oraz 38kHz (dla demultipleksera) Taki dekoder wymagałby dwóch szt. przerobionych filtrów, przy czym wtórne obwody każdego z nich byłyby nawinięte bifilarnie, dzięki czemu uzyskałoby się symetryczne napięcia pilota i podnośnej. Użycie filtrów dwuobowodowych w miejsce pojedynczych obwodów nie tylko skuteczniej odfiltruje zakłócenia z toru odtwarzania podnośnej, ale i zapewni niezbędne przesunięcie fazy podnośnej, tak aby zbocza odtworzonej podnośnej pokrywały się ze zboczami pilota w sygnale MPX.