Getter magnezowy i barowy

[tszczesn]

Z tego artykułu wynika, że pierwszym katodom z tlenkiem baru (wykonanym techniką azydkową) towarzyszyło rozpylenie baru z katody - podobnie jak w mocno używanych lampach. Ciakawe. Pełnił on pono także rolę getteru - teraz sobie przypominam, że widziałem takie lampy - bez zwyczajnego getteru, a z metalicznymi lustrami przy obu wylotach cylindrycznej, poziomo umieszczonej anody.

Bo to była jedna z pierwszych technologii robienia takich katod i wykorzystali sama katodę jako źródło getteru - jednak późniejsze lampy (nawet tych samych typów) miały już 'metaliczny' getter rozpylany nowoczesną metodą - z dodatkowej blaszki w środku lampy.

BTW: Nie słyszałem by jakaś fabryka lamp wyleciała w powietrze, a azydek baru to stradszna paskuda.

Ja też, ale ile oni tam tych azotków wykorzytywali?

[tszczesn]

Fosfor jako getter:
http://www.r-type.org/exhib/aae0005.htm

Grrr, miałem też o tym napisać w poprzednim pośie, ale skleroza dała o sobie znać :(

Od razu uwaga co do fosforowych getterów - nie każde 'kolorowe szkło' to taki getter, czasami stosowano po prostu barwienie szkła od wewnątrz bańki. Po co - nie wiem, pewnie ze względów marketingowych.

[ampliman]

Nie wiem, czy znacie książkę "Lampy elektronowe" Własowa (tłumaczenie prof. Janusz Groszkowski).

Nie znam tej książki. Mam oczywiście kanoniczną pozycję prof. Hennela, ale ogólnie książek wydanych po 1945 roku nie kupuję

Na swoje usprawiedliwienie podaję, że oryginalne wydanie radzieckie tej książki pochodzi z 1943 roku!!. Ja mam tłumaczenie wydania drugiego z 1949 roku, ale zaznaczone jest, że wydanie 2 nie różni się od 1.

[gsmok]

Na swoje usprawiedliwienie podaję, że oryginalne wydanie radzieckie tej książki pochodzi z 1943 roku!!. Ja mam tłumaczenie wydania drugiego z 1949 roku, ale zaznaczone jest, że wydanie 2 nie różni się od 1.

Wprawdzie informacja ta nie ma wpływu na tą interesującą "getterową" dyskusję, ale skoro już o tym wspomniałeś, to jako szczęśliwy posiadacz tej ksiązki muszę sprostować, że wprawdzie ze wstępu Tłumacza, rzeczywiście wynika, że wydanie drugie nie różni się od pierwszego to z przedmowy Autora to już nie wynika. Jest tam bowiem napisane:
"W porównaniu z I wydaniem tego podręcznika, które ukazało się w 1943 roku, obecne II wydanie jest przerobione i uzupełnione stosownie do nowych programów wykładu przyrządów elektronowych, zatwierdzonych przez Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego"

Cokolwiek by to miało oznaczać ale jednak.

[ampliman]

Moja wina . Tego nie doczytałem.
Ale ciekawe, że nic tam nie ma na temat fosforu jako gettera.

[Jasiu]

Internet ma to do siebie, że jest bardzo demokratyczny i każdy może napisać dowolny idiotyzm.

Nie wiem Jasiu, czemu uważasz specjalistów z Svetlany za idiotów? Wg. Ciebie nie mają żadnej wiedzy nt. lamp elektronowych? Czy może przeprowadzone przez Ciebie badania, na powiedzmy kilkuset lampach dały inne wyniki?

Wcale nie uważam. Erica Barboura nawet cenię.
Wyrwany z kontekstu fragment o "wpływie koloru na pochłanianie gazów" brzmi idiotycznie i temu nie zaprzeczysz. Także temu, że Internet zawiera znacznie więcej bełkotu niż wiedzy i trzeba bardzo uważać posługując się nim jako źródłem.

Jeżeli interesują Cię moje doświadczenia w tej dziedzinie, to posiadam spore. Rutynowo nakładam elektrody pomiarowe metodą próżniowego napylania różnych metali. Rzeczywiście setki, jeżeli nie tysiące Usuwałem też gazy resztkowe z obudów powielczy elektronowych, które buduje mój zespół. Jako getter stosowałem wapń (dawał lustro srebrzyste...)

A oto inne źródło:

Here's a quote taken from "GETTER MATERIALS FOR ELECTRON TUBES" by Werner Espe: "If the getter is vaporized very slowly, the first barium atoms evaporated will absorb the gas present so that the remaining getter is deposited in a very high vacuum, exhibiting a "shiny" mirror. If flashing is done very rapidly, however, the getter deposits in a rather high vapor pressure, and the getter mirror will be discolored (rainbow-like) due to the dispersion of the barium. If vaporization is carried out in the inert atmosphere of a rare gas, the condensed deposit will be "black", resulting in a "dispersal" getter. This condition does not mean that the getter is contaminated, but merely that the deposit is finely divided and therefore absorbs light. Such deposits exhibit "HIGH" efficiency than the bright deposits: i.e. DARKER is better.

Coś to "rather high vapor pressure" wydaje mi się dosyć podejrzane. Ciśnienie przy takiej operacji typowo wynosi dobrze poniżej 10-4 Tr i droga swobodna atomów metalu jest rzędu wielu centrymetrów.

W sumie powyższy tekst brzmi dosyć rozsądnie. To, że metal "rozdrobniony" jest czarny, to wiadomo. Że ma bardziej rozbudowaną powierzchnię, to oczywiste. Rozbudowana powierzchnia będzie powodowała lepsze pochłanianie gazu - niby logiczne. Moim jednak zdaniem, nie ma to żadnego praktycznego znaczenia, gdyż zarówno jednej, jak i drugiej warstwie bardzo jest daleko do wyczerpania jej zdolności absorpcyjnych.

Pozdrawiam,
Jasiu

[Jasiu]

Czołem.

Czy to błąd tłumacza, czy też po okresie baru powrócono znowu do magnezu i Autor nie mógł o tym wiedzieć?

W jednym z artykułów na stronie podanej przez Tomka jest wzmianka, że po wprowadzeniu gettera barowego klienci traktowali go nieufnie, właśnie ze względu na ciemne zabarwienie. Stosowano więc srebrzystą "podkładkę" z napylonego magnezu. Czego to ludzie nie wymyślą...

Pozdrawiam,
Jasiu

[Alek]

Wydaje się, że getter fosforowy jest mało praktyczny. Dlaczego?
O ile dobrze chłonie tlen i parę wodną o tyle azotu raczej nie zwiąże.
Co innego getter magnezowy. Ten będzie dobrze chłonął tlen, azot a nawet parę wodną. Przy chłonięciu pary wodnej wytworzy się ubocznie wodór, ale i ten ma szansę być związany na wodorek. Tak będą się zachowywać też gettery:barowy i wapniowy.

[Alek]

Wykonałem przed chwilą pewną próbę. Poświęciłem starą PCC88 tesli z błyszczącym getterem. Zbiłem bańkę i ten fragment szkła z getterem oczywiście błyskawicznie zmatowiał, bo metal się utlenił. Pozbierałem te szkiełka do kupki i wrzuciłem do roztworu kwasu azotowego (1 cm^3 5% HNO3), przeprowadzając w ten sposób tlenek metalu z gettera w rozpuszczalny azotan.
Jak wiadomo, lotne sole niektórych metali (a azotany są lotne) mają właściwość zabarwienia płomienia palnika gazowego. Jeśli w badanym roztworze byłyby kationy baru, to płomień powinien zabarwić się na zielono. Jednak próba płomieniowa (dobrze wyżarzony drucik stalowy zwilżony roztworem; platynowego nie mam niestety) dała efekt negatywny. Próba płomieniowa jest bardzo czuła, należy więc spodziewać się, że baru rzeczywiście tam nie ma.

[Alek]

Wykonałem następujący eksperyment:
Szklaną probówkę (szkło przypuszczalnie borokrzemowe) stożkową przerobiłem tak, że dno wyciągnąłem nad ogniem. Tak otrzymaną wyciągniętą rurkę ułamałem i przylutowałem kawałek innej, porządnej rurki. W ten sposób uzyskałem rurkę pompową. Do przerobionej probówki wrzuciłem nieco magnezu (wióry). Następnie drugi koniec probówki zatopiłem. Dolutowaną do bańki rurkę przyłączyłem do mojej prymitywnej pompy próżniowej (70Tr).
Po odpompowaniu powietrza rurkę pompową zatopiłem.
Następnie począłem prażyć rurkę i w pewnym momencie zaczęła zachodzić reakcja między magnezem a tlenem z pozostałego w bańce powietrza:
2Mg+O2=2MgO
czego znakiem było wystąpienie białej plamy wokół wiórku magnezu.
Dalsze prażenie dało wystąpienie plam koloru czarno-fioletowego. Możliwe, że zaczął powstawać azotek magnezu:
3Mg+N2=Mg3N2
Dalsze prażenie spowodowało ostatecznie osadzenie lustra magnezu, które jest błyszczące. Miejscami prażyłem nazbyt silnie i dlatego nastapiło lekkie zapadnięcie się szkła w niektórych miejscach. Załączam skan bańki.
Ciekaw jestem jaka tam jest teraz próżnia

[Alek]

Znalazłem wreszcie ten wątek, by dodac wpis

W świetle moich ponad rocznych doświadczeń i danych z literatury- przede wszystkim zeszytów PIE należy stwierdzić jednoznacznie, że getter czarny nie jest gorszy od srebrzystego a nawet jest lepszy. Ma większe zdolności pompujące- większe rozwinięcie powierzchni.

Fałszywą dobranocką należy uznać powieści mówiące, że kolor getteru mówi coś o materiale, z którego jest zrobiony.
Zależy to bardziej od ciśnienia gazu w jakim getter był rozpylany, o czym Jasiu już wyżej wspominał.

Także występowanie tęczowych plam o niczym nie mówi i wnioskowanie po nich o stanie próżni jest też bajką z mchu i paproci
Łatwo się o tym przekonać choćby podczas regeneracji luminoforu EM 4 w piecu indukcyjnym. Brys, który u mnie niedawno gościł wie o tym dobrze.
Wygrzewanie luminoforu uwalnia gazy resztkowe i katoda ulega zatruciu, tracąc znacznie emisję, getter zaś pozostaje tym faktem niewzruszony i wygląda cały czas tak samo.


I na zakończenie:
zgadnijcie, czego jest najwięcej w gazach resztkowych lamp elektronowych z katodą tlenkową (RomekD poza konkursem)

[Vault_Dweller]

Pary wodnej?

[Alek]

nie

[_idu]

Dwutlenek węgla?, sam węgiel?

Albo inaczej - produkty rozkładu spoiwa materiału na powierzchni katody.

[Alek]

blisko