Siatka ekranująca - wpływ jej potencjału na parametry lampy

[sztyga20]

Ostatnio zaczęły interesować mnie zagadnienia związane z siatką ekranującą.

Jak zmiana potencjału na niej wpływa na poszczególne parametry lampy i rodzaj generowanych przez nią zniekształceń? Stosuje się jakieś nietypowe połączenia siatki ekranującej z innymi elektrodami lampy (innymi niż anoda)? Jeśli sie stosuje to w jakim celu?

Jakie jeszcze "sztuczki" znacie z wykorzystaniem g2?


Ogromnie mnie to interesuje.

[OTLamp]

Największe pole do działań występuje w pentodach, które mają oddzielnie wyprowadzoną siatkę trzecią. Możemy wtedy podłączyć s2 i s3 do anody, otrzymując triodę o niewielkim (w przypadku lamp mocy) współczynniku wzmocnienia. Jeżeli do anody podłączymy tylko s3, a s2 połączymy z s1 w siatkę sterującą, to otrzymamy większy współczynnik wzmocnienia. Pentodę można włączyć też jako lampę z siatką przeciwładunkową. Wtedy s1 pełni rolę siatki przeciwładunkowej, a połączone s2 i s3 pełnią rolę siatki sterującej. Można też jako siatkę sterującą w połączeniu "przeciwładunkowym" wykorzystać samą s2, a s3 dołączyć do źródła napięcia dodatniego, otrzymując tetrodę (nie licząc siatki przeciwładunkowej) z siatką przeciwładunkową. Można w końcu połączyć wszystkie siatki razem w siatkę sterującą, otrzymując triodę wysokonapięciową - oczywiście pentoda z której robimy taką triodę musi mieć odpowiednie Uamax, np. lampy od odchylania poziomego. Oczywiście przy tych wszystkich połączeniach wiele zależy od samego typu lampy, czyli jej podstawowych parametrów, konstrukcji elektrod.


W normalnym połączeniu, potencjał s2 wpływa na położenie charakterystyk anodowych, im jest on większy, tym charakterystyki leżą wyżej, czyli lampa może dostarczyć większego prądu szczytowego bez pracy z prądem siatki sterującej. Oczywiście ograniczeniem jest Us2max i Ps2max Ma to duże znaczenie w układach przeciwsobnych, dlatego dobrze sprawdzają się w nich lampy od odchylania, które mają wysoko umieszczoną zerową charakterystykę anodową przy normalnych napięciach s2 i które z tego powodu w układach SE wprowadzają (przy typowych Us2) zniekształcenia nieliniowe, gdyż praca odbywa się wtedy w nieliniowym obszarze charakterystyk anodowych (na samym dole). Receptą jest obniżenie położenia charakterystyk poprzez zmniejszenie Us2 do wartości kilkudziesięciu woltów (60-90V). Obniżając dalej Us2, można tym sposobem z lampy lewej (z lewymi charakterystykami siatkowymi - czyli pracującą w zakresie ujemnych napięć s1) zrobić lampę prawą, czyli pracującą z dodatnimi napięciami s1. Oczywiście takie zabiegi rzadko kiedy są sensowne, mogą być jednak uzasadnione w przypadku niektórych małych lamp nadawczych, z których chcemy zrobić wzmacniacz w klasie B z prądem siatki i które przy jakimś tam Us2 mają jeszcze zbyt wysoko położoną zerową charakterystykę anodową, aby możliwa była polaryzacja s1 napięciem 0V . Wtedy zmniejszając Us2 możemy sprowadzić zerową charakterystykę anodową do takiego prądu anodowego, który nie będzie w stanie spoczynku powodował wytracania się nadmiernej mocy w anodzie. Podobny zabieg wykonywałem kiedyś z jakąś małą lampą QQEcoś tam

[Piotr]

Oddziaływanie na drugą siatkę występuje w układzie UL oraz QUAD. W obu przypadkach jest to ujemne sprzężenie zwrotne redukujące rezystancję wyjściową i zniekształcenia.

Niektóre lampy jest wygodnie sterować drugą siatką, pozostawiając perwszą na stałym potencjale. Wymaga to użycia stopni sterujących o dużej dostępnej amplitudzie sygnału i niskiej rezystancji wyjściowej o sprzężeniu bezpośrednim. Z drugiej strony sprzężenie bezpośrednie jest ławiejsze do wykonania, gdyż g2 ma duży dodatni potencjał względem masy. Zastosowanie tego pomysłu umożliwia uzyskanie dużych chwilowych prądów w lampach mocy (o ile ich katody na to pozwalają) bez przekraczania maksymalnej średniej warości Ug2. Wadą takiego rozwiązania jest bardzo duża rezystancja wyjściowa stopnia mocy.

[Teslacoil]

Witam.
Czy połączenie s2 obu lamp w układzie przeciwsobnym i podłączenie wspólnym rezystorem do plusa zasilania daje jakiś efekt? Np. 2xEL34, wspólny rezystor siatek ekranujących - 1k, klasa B.
Chyba nie tylko względy oszczędnościowe dyktowały takie rozwiązanie.
W Regencie 60/2 Vermony coś takiego "siedzi" (i w moim P-P).

[Jasiu]

Czpłem.

Oddziaływanie na drugą siatkę występuje w układzie UL oraz QUAD. W obu przypadkach jest to ujemne sprzężenie zwrotne redukujące rezystancję wyjściową i zniekształcenia.

W klasycznym QUAD II siatka ekranująca jest na stałym potencjale, a w wersji McIntosh jest na niej dodatnie sprzężenie zwrotne - stąd 50W z parki 6L6.

Pozdrawiam,
Jasiu

[Piotr]

W klasycznym QUAD II siatka ekranująca jest na stałym potencjale

No, nie bardzo...
Druga siatka rzeczywiście jest tam na stałym potencjale, ale względem masy. Nie katody. A to duża różnica.
Chyba, że ja mam jakiś inny schemat?

[Jasiu]

Druga siatka rzeczywiście jest tam na stałym potencjale, ale względem masy. Nie katody. A to duża różnica.

Rzeczywiście.

Pozdrawiam,
Jasiu