Ogólnie to widać że pierwsze podejście
Nie wykorzystujesz w ogóle kompaktowości jaką umożliwia pcb. Jest dużo niewykorzystanego miejsca.
Spróbuj od razu wkomponować zasilacz.
Podstawka niekoniecznie musi być montowana na pcb, a jeśli już - to też nie ma przymusu żeby była w jednej płaszczyźnie.
Z powyższego wynika że dobrze mieć na uwadze podczas projektowania także kwestie mechaniczne - jaka (choćby teoretycznie) miałaby być obudowa, co z mocowaniem pcb, czy potencjometry i gniazda mają być na przewodach czy również na pcb. Przyjmij jakieś założenia z powyższych i dopiero wg tego rysuj.
Co do elementów - najlepiej zrobić sobie osobną bibliotekę, z takimi elementami jakie planujesz stosować/albo inaczej - które są łatwo dostępne. Robota nudna ale procentuje - wystarczy podstawowy zestaw typu gniazda jack (zwróć uwagę na to które piny zostają zwarte w przypadku braku wtyku), potencjometry, z 2-3 rastry dla rezystorów, to samo dla kondensatorów sprzegających/bajpasujących. Elektrolityczne - tez wystarczy zrobić ze 3 rozmiary. Warto powiekszyć od razu nieco pady, to co jest w domyślnych bibliotekach to w przypadku jednostronnej plytki bez metalizacji urwie sie po pierwszym przelutowaniu elementu.
Niby troche dużo na początek, ale myśle że lepiej od razu to ogarnąć, niż się później przestawiać, (lub robić projekt od nowa bo się okazało że posiadane "komponenta" nie pasują).
Z szerokością ścieżek w preampie też nie ma co przesadzać - w zasadzie to determinują 2 czynniki - prąd płynący przez scieżki (a ten będzie niewielki) no i wytrzymałość mechaniczna i cieplna tejże (znow banał - im cieńsza ścieżka tym latwiej upalić lutując lub zerwac przy odlutowywaniu elementu.)
Ścieżki obwodów siatek - im krótsze tym lepiej, w przypadku tych odcinków, które siłą rzeczy będą relatywnie długawe (np do i od potencjometrów gain/vol etc) można otoczyć je ścieżką masy (bez zamykania pętli). Ścieżki żarzenia - blisko siebie (uwaga na niedotrawienia!), można żarzyć DC, można AC i podwiesić środek uzwojenia, lub rezystory symetryzujące do potencjału stałego.
Ścieżki zasilające - zwracaj uwagę na odstęp miedzy innymi ścieżkami o znacząco różnym potencjale i niedotrawienia. Staraj się nie prowadzić ich blisko/równolegle do sygnałowych.
I od razu taka uwaga - dobrze jest najpierw rozmieścić elementy, dopiero potem rysować ścieżki. W praktyce - jak rozmieszczenie jest z głową to połączenia "samemsiem robią". Dobrze jak wejście nie jest 5mm od zasilacza/wyjścia (zwłaszcza jeśli wyjście jest zgodne w fazie z wejsciem), oraz gdy kondensator filtrujący dane stopnie nie ma do nich 3h jazdy pksem - znaczy się znajduje się w pobliżu przydzielonych mu stopni.
Masa - każdy sposób jest dobry pod warunkiem że wykonanie prawidłowe. Niemniej na pcb najwygodniej chyba stosować szynę, a przypadku bardziej rozbudowanych topologii połączenie szyny z lokalnymi gwiazdami (tzn za masę lokalną danego stopnia, lub stopni przyjmuje się minus odpowiadającego im kondensatora filtrującego) a poszczególne masy lokalne łączy szyną. (google powinno wypluć ładną ilustracje po wpisaniu hasła galactic ground scheme). Opcja z pojedynczą gwiazdą - "tak se", niezbyt wygodna i w zasadzie możliwa tylko przy bardzo prostych topologiach. W tym np fenderowatym - od biedy można ale nie polecam.
grupy elementów : używamy narzędzia group , potem move , ale zamiast lewego używamy prawego przycisku myszy(może to głupia podpowiedźdo programu , ale zanim ja to odkryłem to minęło troszkę 
czasu )
