Witam.
GeTe pisze:Romekd pisze:Ty jednak użyłeś pentody pośrednio żarzonej
No akurat GK71 jest bezpośrednio
W takim razie błędnie został narysowany schemat, którym się zasugerowałem. Widać na nim katodę i grzejnik, które dodatkowo mają oddzielne wyprowadzenia. Jeżeli w układzie użyjesz lampy GK71, to maksymalne napięcie s2 tej lampy nie może przekraczać 400 V (o ile dobrze pamiętam), czyli błędem jest połączenie lampy w triodę i zasilanie obu elektrod napięciem 900...1400 V. Natomiast symetryzacja jest faktycznie poprawna i wskazana.
GeTe pisze:Przecież jest rezystor anodowy, więc te 1M nic nie zrobi, bo anodowy ściągnie do potencjału katody końcowej.
Jeżeli twierdzisz, że rezystor 1M nic nie robi, to w jakim celu chcesz go stosować? Poza tym rezystor anodowy ściągnie napięcie na siatce do potencjału katody dopiero gdy lampa sterująca się zatka, a to nie jest takie proste ze względu na zakrzywienie charakterystyki dla małych wartości prądów anodowych. Dlaczego chcesz by lampa pracowała na tym zagięciu?
GeTe pisze:Jedyny sposób zabezpieczenia lampy końcowej przed usunięciem sterującej, to tylko zmiana układu na sterowanie z wtórnika katodowego, wtedy można by się pokusić również o pracę z prądem siatki.
Takie jeszcze małe pytanko przy okazji: czy lepiej pracować z dużym napięciem zasilania, dużym Ra, małym prądem spoczynkowym. Czy przesunąć się w stronę pracy z prądem siatki i co za tym idzie niższe napięcie, niższe Ra, większy prąd spoczynkowy. Jak to wygląda z względu na liniowość wzmacniacza i parametry pracy transformatora ?
Użycie wtórnika, umożliwiającego pracę lampy końcowej z prądem siatki może być sensowne. W końcu takie rozwiązanie nie wpływa na pracę stopnia końcowego przy małych i średnich wysterowaniach, a zmniejsza zniekształcenia przy wysterowaniach dużych, dodatkowo zwiększając możliwą do uzyskania moc wyjściową.
GeTe pisze:Romekd pisze:O problemach związanych z zapewnieniem odpowiedniego zasilania i utrzymania właściwej wartości prądu spoczynkowego lampy końcowej, w tej sytuacji chyba nie ma się już co rozpisywać..
Chętnie poczytam o tych problemach
Problemem może być uzyskanie odpowiedniej stabilności napięć i bardzo niskiej impedancji wyjściowej dla sygnałów zmiennych (w końcu zasilacze te łączą ze sobą masy poszczególnych stopni, oraz ekran (masę) przewodu doprowadzającego sygnał do wzmacniacza). Jeżeli impedancje będą większe to pomiędzy poszczególnymi stopniami odłożą się zakłócenia, które ulegną wzmocnieniu przez lampy (dotyczy to szczególnie zasilacza dostarczającego "minus" dla lampy stopnia sterującego). Kolejnym problemem może być utrzymanie stałej wartości prądu stopnia wyjściowego, gdyż ten zależy od parametrów obu lamp i napięć z zasilaczy. Stała polaryzacja lampy wejściowej dodatkowo podnosi i tak już duże ryzyko niestabilności prądu spoczynkowego lampy końcowej (kilkakrotnie większe niż przy polaryzacji automatycznej).
Na koniec kilka słów do przeciwników stosowania kondensatorów we wzmacniaczach
:
Określenie "wzmacniacz bezpojemnościowy" jest jedynie audiofilskim sloganem, a ściśle mówiąc bełkotem, używanym najczęściej przez technicznych ignorantów i całkowicie nierealnym do zrealizowania ze względu na obowiązująca prawa fizyki. Każdy element posiada pewną indukcyjność, rezystancję i pojemność. Nie jest zatem możliwe wykonanie wzmacniacza "bezpojemnościowego" gdyż nie da się wyeliminować pojemności montażowych między przewodami, pojemności własnej rezystorów, potencjometrów, podstawek lampowych i w końcu pojemności międzyelektrodowych samych lamp elektronowych? Wszystkie te pojemności występują bezpośrednio w torze sygnałowym, a większość z nich wywiera istotny wpływ na parametry wzmacniacza. Niektóre z tych pojemności mają niewielką wartość i w dobrze zaprojektowanym wzmacniaczu nie mają praktycznego znaczenia, ale są i takie, których wartość zmienia się w zależności od wysterowania wzmacniacza (np. pojemność pierwsza siatka-katoda) i które potrafią np. modulować szerokość pasma przenoszenia, wprowadzając bardzo ciekawy typ niekształceń. Osoby nierozumiejące elektroniki często twierdzą, że w ich wzmacniaczach sygnały nie płyną przez kondensatory, gdyż projektując wzmacniacz, a właściwie "małpując" jakąś znalezioną w internecie "nawiedzoną" konstrukcję wyeliminowali je z toru sygnałowego, a nie widzą (lub raczej nie chcą przyjąć do wiadomości), że przez kondensatory blokujące obwody zasilania również płyną prądy od sygnałów użytecznych. W przedstawionym tu wzmacniaczu sygnały m.cz. także przepływają przez wszystkie trzy zasilacze. Impedancja dla sygnałów m.cz. tych zasilaczy musi być bardzo niska w całym zakresie pasma akustycznego, a nawet jeszcze daleko poza nim, co wymusza konieczność zastosowania w nich kondensatorów. W załączniku zamieściłem bardzo uproszczony schemat tego wzmacniacza, w którym dla lepszego zrozumienia pewnych mechanizmów zasilacze narysowałem jako baterie ogniw. Kolorami zaznaczyłem przepływ sygnałów m.cz. przez obwody zasilaczy. Jeszcze zasilacz zapewniający polaryzację lamy sterującej dałoby się zastąpić np. zwykłą baterią, ale czy taka bateria nie będzie miała pojemności? Albo czy ta pojemność będzie w jakiś sposób lepsza od pojemności kondensatora? I co z pozostałymi zasilaczami? Je też zastąpić bateriami akumulatorów o łącznym napięciu 250 i 1400 V? W końcu te akumulatory też będą wykazywały jakąś pojemność...
Pozdrawiam,
Romek
α β Σ Φ Ω μ π °C ± √ ² < ≤ ≥ > ^ Δ − ∞ α β γ ρ . . . .
