Przestrzegam Was!

[Alek]

Nikt z forumowiczów nie przejmuje się zbytnio faktem, że zabytki techniki (urządzenie, które jest starsze niż 25 lat pod takie coś podpada) podczas wysyłki za granicę, a także podczas sprowadzania do nas powinny być zgłaszane właściwemu wojewódzkiemu konserwatorowi zabytków.

[Tomasz Gumny]

Nie jestem przekonany czy tak jest. Wymieniłem kilka maili z WKZ w czasie dyskusji o demontowaniu zabytkowego sprzętu w celu sprzedaży w częściach i odniosłem wrażenie, że ich to w ogóle nie interesuje, dopóki dotyczy sprzętu, który nie jest wpisany na listę zabytków.

[Alek]

Tomku, wiem o czym mówię. Z ustawy o zabytkach i opiece nad zabytkami:

Art. 51. 1. Zabytki mogą być wywożone za granicę na stałe, jeżeli ich wywóz nie spowoduje uszczerbku dla dziedzictwa kulturowego.
2. Zabytki mogą być czasowo wywożone za granicę, jeżeli pozwala na to ich stan zachowania, a osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna, w której posiadaniu znajduje się zabytek, daje rękojmię, że nie ulegnie on zniszczeniu lub uszkodzeniu i zostanie przywieziony do kraju przed upływem terminu ważności pozwolenia.
3. Wywóz zabytków za granicę może nastąpić na podstawie:
1) jednorazowego pozwolenia na stały wywóz zabytku za granicę;
2) jednorazowego pozwolenia na czasowy wywóz zabytku za granicę;
3) wielokrotnego pozwolenia indywidualnego na czasowy wywóz zabytku za granicę;
4) wielokrotnego pozwolenia ogólnego na czasowy wywóz zabytków za granicę.

Art. 59. 1. Pozwolenia na wywóz za granicę nie wymagają:
[...]
2) zabytki, będące obiektami techniki, niewpisane do rejestru, mające nie więcej niż 25 lat;

[Tomasz Gumny]

Papier jest cierpliwy. Ustawowo na terenie zabudowanym w dzień nie wolno jeździć szybciej niż 50km/h...

[Alek]

I jeździsz, aż Cię złapią. Ja tylko pokazuję, co mówią przepisy. A wierz mi, że zapisy ustawy o zabytkach interesują mnie w tej chwili w stopniu najwyższym...

[Marcin K.]

Czyli z tego wychodzi że powinienem iść do regionalnego, wojewódzkiego czy powiatowego (jakiego tam?) konserwatora zabytków i zgłosić mu że mam w piwnicy ponad setkę zabytkowych urządzeń radioelektronicznych (bo skończyły 25 wiosen)? Nie wydaje mi się żeby to było konieczne. Co innego jeżeli celnik na granicy (której już praktycznie nie ma) widzi takie rzeczy, wtedy ma prawo, wręcz obowiązek zgłosić coś takiego. Tylko mało kto to przestrzega.
Powiedzmy że ktoś zgłosi do konserwatora zabytków że mam w piwnicy trochę "gratów" i gość do mnie przyjeżdża. Co może wówczas zrobić?
Pozdrawiam!
PS. Wiem Alku że studiujesz tą lekturę więc będziesz wiedział

[qdlaczian]

Więc mój motocykl marki WSK GIL rocznik 78 też ?

[Alek]

Czyli z tego wychodzi że powinienem iść do regionalnego, wojewódzkiego czy powiatowego (jakiego tam?) konserwatora zabytków i zgłosić mu że mam w piwnicy ponad setkę zabytkowych urządzeń radioelektronicznych (bo skończyły 25 wiosen)? Nie wydaje mi się żeby to było konieczne. Co innego jeżeli celnik na granicy (której już praktycznie nie ma) widzi takie rzeczy, wtedy ma prawo, wręcz obowiązek zgłosić coś takiego. Tylko mało kto to przestrzega.
Powiedzmy że ktoś zgłosi do konserwatora zabytków że mam w piwnicy trochę "gratów" i gość do mnie przyjeżdża. Co może wówczas zrobić?
Pozdrawiam!
PS. Wiem Alku że studiujesz tą lekturę więc będziesz wiedział

Nie nadinterpretuj przepisu.
Obowiązek zgłoszenia istnieje tylko wówczas, gdybyś chciał te radia wywieźć z kraju. Fakt istnienia lub nieistnienia budki nadgranicznej nie ma przy tym żadnego znaczenia.
Gdy celnik coś takiego zobaczy i zgłosi (nie masz pozwolenia) to już jest mój drogi za późno: podpada to pod nielegalne wywiezienie zabytku z kraju i powinno zaskutkować zabraniem Ci tego radyjka na skarb państwa , analogicznie jak działa to w przypadku obrazów.
I teraz paradoksalnie: miałbyś duże problemy z wpisaniem tych radyjek do rejestru zabytków, co -jak się wydaje- rozważasz. One prawdopodobnie nie spełnią warunków, by wpisać je do rejestru. Ale rejestr zabytków to już jest insza inszość. Nikt do Ciebie w tej sprawie nie przyjedzie.

Co się tyczy starych motorów, to wywózka za granicą powinna skutkować tymi samymi konsekwencjami, jak opisywałem powyżej.

Podsumowując: Kulturę kraju można ocenić poprzez obserwację, czy obywatele przestrzegają prawa. Jeśli nie, to kraj można uznać za dziki.

[jarecki_1966]

W tego co jest mi wiadome , dotyczy to przedmiotów wyprodukowanych przed 1945 rokiem. I jeszcze jedno, trzeba sie zapoznać z wykładnia prawa i orzeczeniami sądów w tym zakresie, sam przepis to jeszcze nie wszystko...sam wiek przedmiotu , nie stanowi o tym,że jest on już automatycznie zabytkiem,także wartość rynkowa, czyli cena, ale te z przed 45 roku to już problem.

[george6]

O tym, że Polska to "dziki kraj" wiemy już wszyscy dzięki byłemu ministrowi Drzewieckiemu

[_idu]

Więc mój motocykl marki WSK GIL rocznik 78 też ?

Jeszcze nie. Za 8 lat tak.

[Alek]

W tego co jest mi wiadome , dotyczy to przedmiotów wyprodukowanych przed 1945 rokiem. I jeszcze jedno, trzeba sie zapoznać z wykładnia prawa i orzeczeniami sądów w tym zakresie, sam przepis to jeszcze nie wszystko...sam wiek przedmiotu , nie stanowi o tym,że jest on już automatycznie zabytkiem, ale te z przed 45 roku to już problem.

Zanim ktoś się wypowie, sugeruję przeczytanie stosownej ustawy. Ustawa o zmianie ustawy o ochronie zabytków z 18 marca 2010r. znajduje się tu:

http://odkrywca.pl/474-ustawa-z-dnia-18 ... 71239.html

Wprawdzie wygodniej operować na tekście jednolitym, no ale niestety nie znalazłem. Było to więc przyczyną także i mojego błędu, bo wkleiłem poprzednio starą wersję. Wklejam więc obecnie obowiązującą, podpisaną przez Bronisława Komorowskiego, pełniącego obowiązki Prezydenta:

Art. 59. 1. Pozwolenia na wywóz za granicę nie wymagają:

1) zabytki nieobjęte kategoriami wskazanymi w art. 51 ust. 1;

2) zabytki przywiezione z terytorium państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej, które są objęte procedurą odprawy czasowej lub procedurą uszlachetniania czynnego w rozumieniu przepisów prawa celnego;

3) zabytki przywiezione z terytorium państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej, które były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu ze zwolnieniem od należności celnych przywozowych, jeżeli wywóz tych zabytków następuje przed upływem 5 lat od dnia dopuszczenia do obrotu;

4) zabytki przywiezione z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej
na okres nie dłuższy niż 3 lata, jeżeli wywozu tych zabytków dokonuje
się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej;

5) zabytki przywiezione z zagranicy przez osoby korzystające z przywilejów
lub immunitetów dyplomatycznych, w tym przywiezione w celu urządzenia wnętrz przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych;


6) dzieła twórców żyjących;

7) zabytki przemieszczane przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej na terytorium państwa
niebędącego członkiem Unii Europejskiej i objęte kategoriami A.1—A.15 wymienionymi w załączniku do rozporządzenia Rady (EWG) nr 116/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie wywozu dóbr kultury (Dz. Urz. WE L 39 z dnia 10.02.2009), jeżeli ich wartość jest niższa od progów finansowych wymienionych
w pkt B tego załącznika;

zabytki, które posiadają potwierdzenie wwozu wystawione przez organ celny lub Straż Graniczną zgodnie z art. 59 ust. 3 pkt 4.

2. Jeżeli wywóz zabytku jest dokonywany bez pozwolenia, o którym mowa w art. 51 ust. 1 i 3, a cechy zabytku wskazują, że jego wywóz wymaga pozwolenia, organ Straży Granicznej lub organ celny może zażądać od osoby dokonującej wywozu zabytku okazania dokumentu potwierdzającego fakt, że wywożony zabytek nie wymaga pozwolenia.

3. Dokumentem, o którym mowa w ust. 2,jest:
1) ocena wskazująca czas powstania zabytku wykonana przez instytucję kultury wyspecjalizowaną w opiece nad zabytkami, rzeczoznawcę ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, podmiot gospodarczy wyspecjalizowany w zakresie obrotu zabytkami na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub organ administracji publicznej;

2) wycena zabytku wykonana przez instytucję kultury wyspecjalizowaną w opiece nad zabytkami, rzeczoznawcę ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego lub podmiot gospodarczy wyspecjalizowany w zakresie
obrotu zabytkami na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3) faktura zawierająca dane pozwalające na identyfikację przedmiotu, wystawiona
przez podmiot gospodarczy wyspecjalizowany w zakresie obrotu zabytkami na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

4) potwierdzenie wwozu zabytku na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
zawierające fotografię zabytku, wystawione w przejściach granicznych przez organ celny, a w przypadku jego braku przez organ Straży Granicznej.Potwierdzenie jest wystawiane jedynie wtedy, gdy z załączonych dokumentów umożliwiających jednoznaczną identyfikację zabytku oraz jego wiek i wartość wynika, że należy on do kategorii zabytków,

o których mowa w art. 51 ust. 1;
5) ubezpieczenie przewozu zabytku z zagranicy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

6) pozwolenie na wywóz zabytku z terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

4. W przypadku gdy osoba dokonująca wywozu zabytku nie przedstawi dokumentu,
o którym mowa w ust. 2, lub istnieje uzasadniona obawa, że dokument ten nie jest wiarygodny, organ Straży Granicznej lub organ celny może zatrzymać ten zabytek na czas niezbędny do ustalenia, czy wywóz zabytku mógł być dokonywany bez pozwolenia, o którym mowa w art. 51 ust. 1 i 3.
5. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, 2 i 4, mając na względzie konieczność ujednolicenia tych dokumentów.”;

[Alek]

Niektórzy zapytać mogą, co mówi art 51 tejże ustawy. Oto i on:

9) art. 51 otrzymuje brzmienie:

„Art. 51. 1. Jednorazowego pozwolenia na stały wywóz zabytku za granicę wymagają
zabytki zaliczane do jednej z następujących kategorii:

Dziennik Ustaw Nr 75 — 6410 — Poz. 474

1) zabytków archeologicznych, które mają więcej niż 100 lat i wchodzą w skład zbiorów archeologicznych lub zostały pozyskane w wyniku badań archeologicznych bądź przypadkowych odkryć;

2) elementów stanowiących integralną część zabytków architektury, wystroju wnętrz, pomników, posągów i dzieł rzemiosła artystycznego, które mają więcej niż 100 lat;

3) wykonanych dowolną techniką i na dowolnym materiale dzieł malarstwa, nieobjętych kategoriami wskazanymi w pkt 4 i 5, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 40 000 zł;

4) wykonanych na dowolnym materiale akwareli, gwaszy i pasteli, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 16 000 zł;

5) mozaik, nieobjętych kategoriami wskazanymi w pkt 1 i 2, oraz wykonanych
dowolną techniką i na dowolnym materiale rysunków, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 12 000 zł;

6) oryginalnych dzieł grafiki i matryc do ich wykonania oraz oryginalnych plakatów, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 16 000 zł;

7) oryginalnych rzeźb, posągów lub ich kopii wykonanych tą samą techniką co oryginał, nieobjętych kategorią wskazaną w pkt 1, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 20 000 zł;

pojedynczych fotografii, filmów oraz ich negatywów, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 6 000 zł;

9) pojedynczych lub znajdujących się w zbiorach rękopisów, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 4 000 zł;

10) pojedynczych lub znajdujących się w zbiorach książek, które mają więcej niż 100 lat i ich wartość jest wyższa niż 6 000 zł;

11) pojedynczych map drukowanych i partytur, które mają więcej niż 150 lat i ich wartość jest wyższa niż 6 000 zł;

12) kolekcji i przedmiotów z kolekcji zoologicznych, botanicznych, mineralnych
lub anatomicznych, których wartość jest wyższa niż 16 000 zł;

13) kolekcji o znaczeniu historycznym, paleontologicznym, etnograficznym
lub numizmatycznym, których wartość jest wyższa niż 16 000 zł;

14) środków transportu, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest
wyższa niż 32 000 zł;

15) innych kategorii, niewymienionych w pkt 1—14, obejmujących zabytki,
które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 16 000 zł.

2. Zabytki, o których mowa w ust. 1 i 4, mogą być czasowo wywożone za granicę,
jeżeli pozwala na to ich stan zachowania,a osoba fizyczna lub jednostka
organizacyjna, w której posiadaniu znajduje się zabytek, daje rękojmię,
że nie ulegnie on zniszczeniu lub uszkodzeniu i zostanie przywieziony do
kraju przed upływem terminu ważności pozwolenia.
3. Zabytki, o których mowa w ust. 1 i 4, mogą być czasowo wywożone za granicę
po uzyskaniu:
1) jednorazowego pozwolenia na czasowy wywóz zabytku za granicę albo

2) wielokrotnego pozwolenia indywidualnego na czasowy wywóz zabytku
za granicę,
albo
3) wielokrotnego pozwolenia ogólnego na czasowy wywóz zabytku za granicę.

4. Zabytki:
1) wpisane do rejestru,
2) wchodzące w skład zbiorów publicznych, które stanowią własność Skarbu
Państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek
organizacyjnych zaliczanych do sektora finansów publicznych,

3) znajdujące się w inwentarzach muzeów lub narodowym zasobie bibliotecznym

— nie mogą być wywożone za granicę na stałe.”;
10) w art. 52:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Jednorazowe pozwolenie na stały wywóz zabytku za granicę wydaje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może odmówić wydania jednorazowego pozwolenia na stały wywóz zabytku za granicę, w przypadku gdy zabytek posiada szczególną wartość dla dziedzictwa kulturowego.”,

c) uchyla się ust. 3;

[jarecki_1966]

Wszystko Ok Alek, ale kto powiedział ,że każde radio czy inne urządzenie jest ZABYTKIEM, nie każde a to Wszystko o czym piszesz dotyczy zabytków. Kiedyż zwyczajowo w doktrynie przyjmowało się ,że przedmioty z przed 45 roku są nimi, choć też nie wszystkie, ale to należało już samemu udowodnić i przekonać właściwy urząd o tym.
Najpierw należy zdefiniować "zabytek" a to już w praktyce nie jest takie proste jakby się wydawało.
Więc myślę ,że nie tylko moje ale i wielu innych , radia i inne urządzenia , nie są cenne, ważne dla dziedzictwa narodowego ( choć z WSK bym polemizował

[Alek]

Byłem u Stołecznego Konserwatora Zabytków i stąd wiem, jaka jest obecna wykładnia. A jest taka, jak prezentowałem na wstępie. To nie są wieści sprzed 100 lat, tylko z wczoraj, z siedziby Pani Ewy Nekandy- Trepki . Dalsza polemika sensu nie ma.
Tym niemniej informuję szacowne grono, że już po niedzieli wystosuję odpowiednio długie pismo do Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w tej sprawie z prośbą o stosowne wyjaśnienia. Gdyby i ona się okazała "za krótka" poproszę o skierowanie sprawy do Generalnego Konserwatora Zabytków.
Otrzymamy wtedy ostatecznie jasną- mam nadzieję wykładnię przepisów, co zakończy falę przypuszczeń i domysłów.
Liczę, że na forum znajdzie się miejsce, by stosowną korespondencję zamieścić.