Forum stowarzyszenia „Trioda” - nowy serwer

aaa, teraz jasne, miałem podobny zestaw (dystans) obu aparatów no tożem se zmajstrował preamp RIAA na krajowych (czeskich) podzespołach 3+3 KC149 (krzem N-P-N) ciekawostką układu była płynna regulacja napięcia na wyjściu w zakresie 100-700 mV, ale to prehistoria tamtych lat dawno minionych
a winyly, owszem, szlifuję chętnie, polski rock, Niemen, Perfect, Maanam, Kombi etc.

Ja gram na McIntosh'u Mt-5, no i do tego oczywiscie preamp lampowy vintage Mc i lampa w koncowce- gra niesamowicie .

WOW

To imponujący patefon, z ceramicznym łożyskiem, i powalającą ceną chyba koło 20 000 zł. Mi osobiście się nie podoba w sensie wizualnym (sprzęt McIntosha jest wg. mnie paskudny) ale i tak nie stać mnie na takie wynalazki

Też się dołączę. Ogrywam GS 424 ADAM z wkładka MF101. Niestety ostatnimi czasy ma coraz większe problemy w utrzymaniu obrotów.

Ja lubię stare dobre rozwiązania, czyli Thorens TD320 plus wkładka MC Denona DL103. Bardzo zacny duecik.
Gdyby jeszcze nowe płyty tłoczono lepiej ....

Dam łeb sobie urwać że świeżyzna tłoczona jest z digitala. I po zabawie Panowie.
Tomasz
PS Poza tym "chwalą" się zremasteryzowaniem. I to drugi gwóźdź.

To bardzo słuszna uwaga. Współczesne metody obróbki cyfrowej mają wiele zalet ale i poważne wady - np. podczas obróbki ogranicza się dynamikę - to ta sama sztuczka, którą stosuje się w reklamach dźwiękowych (wartość poziomu maksymalnego spełnia wymagania, ale wartość średnia sygnału to prawie wartość maksymalna i stąd te tarabany reklamowe). Inaczej mówiąc, chcesz posłuchać dobrej "analogowej" muzyki, słuchaj starych płyt, sprzed epoki cyfrowej. Będą szumieć i trzaskać, ale dźwięk miotełki na tle kontrabasu będzie naturalny. Są małe manufaktury, które wytwarzają płyty analogowe według starych dobrych zasad, ale coraz częściej i one zmuszone są do akceptacji cyfrowych oszustw, gdyż nie mają oryginalnego, tylko cyfrowo przetworzony materiał muzyczny.

ps. Przepraszam za emocjonalną wypowiedź, ale właśnie huczy mi jakaś reklama i nawet po czwartym piwie jest to nie do wytrzymania

chrzan49 pisze:Dam łeb sobie urwać że świeżyzna tłoczona jest z digitala. I po zabawie Panowie.
Tomasz
PS Poza tym "chwalą" się zremasteryzowaniem. I to drugi gwóźdź.

To oczywiście racja, ale mam nadzieję, że mimo wątku audiofilskiego nie głosisz, że sama cyfra jest tutaj źródłem zła
Złem jest to co przy jej pomocy można zrobić z materiałem muzycznym dzisiaj i co się wyprawia nagminnie.
Psucie brzmienia to jakaś religia dzisiaj chyba.

Ja w swoim narzekaniu głównie zwróciłem się w stronę czysto technicznej poprawności nagrania.
Czyli aby nie trzaskało, grało czysto. I to nawet te drobne rzeczy to dzisiaj w nowych analogach rarytas. Pomijam kompresje dynamiki, brak pięknej przestrzeni itd ...
To sprawa masteringu i głuchego pokolenia realizatorów - zgaduję, sam nie wiem w czym problem, że to gra jak plastik.
Mam zestaw płyt, które prosto z koperty wyjęte grały (i niestety grają nadal) okropnie, szumią trzeszczą, dźwięki są mocno zniekształcone.
Nie chciało mi się biegać do sklepu i pyskować, sądziłem, że jak przejdzie taka płyta kilka razy pod igłą to będzie ok - nie było.

Dlatego Gsmok ma rację - nie ma to jak stare wydania. Tylko tych na rynku coraz mniej

Digital jest be bo pozwala na takie majstrowanie.Jedyny do zaakceptowania przez moje stare ale jare uszy to DAT a to juz inna bajka.Ucho słyszy analogowo a nie cyfrowo proszę Koleżeństwa a wszelkie przetworniki DA i AD powoduja przekłamania .Dźwięk jest przecież próbkowany i cyfrowo zniekształcony.O produkcji nowych nagrań ktore robią głusi wole sie nie wypowiadać.Chaos i bałagan z cudeńkami pododawanymi zagłuszającymi to co muzycy z siebie wydalili.Najbardziej lubię nagrania na 100-ę a nie to co matoł za konsoletą nawydziwiał..Ponieważ moga to psuja ile wlezie zabijając radość słuchania i autentyzm.
Pora umierać!
Świetnie nagrane były japońskie ,niemieckie dobrych wytworni jak Telefunken czy Deutsche Gramophon oraz amerykańskie ale oni nagrywali z inna bazą.Pisze o latach 70-ych gdzie w audio wszystko było jak należy i lepiej nie będzie.Świat zdurniał i wmawia mi sie abym oślepł ogladajac film na ekraniku wielkości znaczka pocztowego!To jest chory triumf tiochniki nad zdrowym rozsądkiem.
Poza tym jak gra szpulowiec czy plyta to muzyke widzę A NIE JAKIES CYFERKI.Skale także analogowe i zegary w aucie.Jestem nienauczalny i odporny na głupotki nowomodne.
Pozdrawiam Tomasz

Jako równie staromodny słuchacz popieram Tomasza z całej mocy. Mam sporo płyt winylowych właśnie z lat 60/70, kiedy ich realizacja odbywała się z uwzględnieniem średnio-wysokich parametrów urządzeń odsłuchowych - bo takie przeważały u słuchaczy. Głównie chodziło o to, że pojęcie "ałdiofila" nie istniało, więc płyty robiono dla ludzi normalnych, nie mówiąc już o ich zawartości muzycznej. Dziś jak słyszę muzykanta, korzystającego z perkusji z komputera, powtarzanej z dokładnością atomowego wzorca częstotliwości, śpiewającego niczym i często o niczym to scyzoryk mi się w kieszeni otwiera - scyzoryk, bo sprężynową kosę dałem dziecku do obierania cytrusów .
Mam np. prawie wszystkie płyty starego, irlandzkiego zespołu The Bachelors - warto posłuchać trzech (wtedy) młodzieńców, z których każdy może śpiewać (nie wydzierać się) sam w sali koncertowej z orkiestrą i bez mikrofonu, a mimo to słychać go wszędzie!
Uff, dość ględzenia... przepraszam młodych i wrażliwszych
Jeszcze jedna sprawa - mam także ponad 300 płyt CD, prawie wszystkie to wspomniane wyżej lata 60/70, jest nawet klika trochę starszych i tu ciekawostka - na większości umieszczano trzyliterowe oznaczenia: AAD, ADD i DDD. To oczywiście oznacza sposób realizacji - AAD (moim zdaniem najlepsze) to oryginał analogowy, realizacja także i tylko zgranie na CD. Odpowiednio ADD różni się realizacją, ale najczęściej mnie jeszcze odpowiadającą, pozostałe - wiadomo. Stary akordeon.
PS. Jeśli któryś z Kolegów szuka jakichś konkretnych starych nagrań - proszę pytać.

Dzięki Akordeonie za wsparcie. Już myślalem żem Ostatni Mohikanin (Unkas). Takie czasy "nadejszli", że bele co nagrywają i bele czego słuchaja.
Kawalerów pamiętam. Ale jam bardziej blusowiec.
Tomasz

Ja już nawet z płyt cd zrezygnowałem na rzecz plików ( leniwy jestem ), a co dopiero gramofon

Czasami mnie kusi, żeby wrócić, raczej z sentymentu. Płyt trochę leży.

Myślałem nad jakimś modelem Lenco. Macie doświadczenie ?

daris pisze:Ja już nawet z płyt cd zrezygnowałem na rzecz plików ( leniwy jestem ), a co dopiero gramofon

W dobie cyfrowego świata to właśnie użytkowanie odtwarzacza cd jest śmieszne Sprzedałem odtwarzacz kilka lat temu przechodząc na pliki, ale gramofonu nie pozbyłem się i płyty nadal słucham i kupuję.
Zresztą płyty CD również, po co by je do biblioteki wprowadzić.

Zgadzam się z wami w 100% . Nie jesteście czasem audiofilami ?

Niestety ,ałdyjofolami nie jstesmy i nie zamierzamy ale dłuuugie lata słuchało się to co nieco człek wie jak powinno być zrealizowane nagranie.Pamietam czasy gdy wychodziłem z kina (lata 80-e i 90-e) gdy wydawało mi sier że ogłuchłem bo nie mogłem zrozumieć dialogów.Potem sie poprawiło ale ostatnio podobny bełkot wydobywa sie z TV Sat,Trzaski analoga dodają smaczku.
Pozdrawiam Tomasz