Forum miłośników lamp i retro radiotechniki
http://forum-trioda.pl/
Ten stopień wejściowy jest jedynie po to by kompensować straty sygnału na korektorze barwy, a ten przydaje się gdy coś nam nie pasuje
,lub mamy nieciekawe głośniki 
Marek dziękuję, wypasiony regulator będę chciał wykonać przy budowie następnego wzmacniacza jakim mnie Jakub zaraził, ponieważ aktualna "końcówka mocy" nie jest zła, lecz tyłka nie urywa. Nie mniej jednak gdybyś podrzucił przykładowy schemat takiego przedwzmacniacza, który spełnia opisane wyżej przez ciebie kryteria byłbym bardzo wdzięczny.Marek7HBV pisze: ↑ndz, 8 marca 2020, 11:06Budowa tak prostego przedwzmacniacza do wypasionej reszty psuje całość.O ile sygnał z CD z reguły jest wysoki{z normalnych ,niespreparowanych płyt} i wystarczy prosty stopień o wzmocnieniu max 10x{wystarczy ECC82 z 22k w anodzie ,0,82k w katodzie-bez kondensatora blokującego!} aby spełnić warunki dopasowań.Natomiast może Koledze zachcieć się w przyszłości podłączenia innych żródeł sygnału{zwłaszcza korektora RIAA},a tu potrzebny jest znacznie lepszy przedwzmacniacz.Nawet jeśli zostawimy korektor barwy bierny{co moim zdaniem wystarczy} to stopień wzmacniający należy wykonać jako WK+WA.lub WK+WK z USZ-czyli podwójna trioda na kanał o wzmocnieniu ok 30x.Z tym że dla wejścia CD należy zastosować dzielnik na wejściu,a przy tak wypasionym w dodatki wzmacniaczu dodatkowy przekażnik sterujący pętlą USZ lub tłumikiem.Tak że wypadałoby zaprojektować i wykonać nową płytkę przedwzmacniacza o lepszych parametrachPojedynczy jedno lampowy stopień wnosi zniekształcenia może nawet większe niż końcówka mocy i nie ma co oszczędzać
Wiesław 100 % racji, tylko chce mieć również regulator barwy i balans. I tak sobie myślę aby przy następnym projekcie była opcja "klik", która omija regulator i balans.Jak sygnał ma być głównie z CD to może warto dorobić wejście wprost na stopień mocy.
Wtedy potencjometr głośności trzeba dać na wejściu stopnia mocy.
Głośniki mam w miarę, ale właśnie non stop coś mi nie pasujeTen stopień wejściowy jest jedynie po to by kompensować straty sygnału na korektorze barwy, a ten przydaje się gdy coś nam nie pasuje
Jakub, a jak to będzie wyglądało przy kondensatorze o pojemności 6.8 uFPrzy częstotliwości 48 Hz przesunięcie fazowe wyniesie 45 stopni. Przy 20 Hz wyniesie ponad 67 stopni. Poniżej jednego stopnia przesunięcie fazowe spadnie dopiero od 3 kHz.
Dowolny schemat z mostkiem Baxandalla (układ aktywny). Sam układ regulacji barwy będzie miał wzmocnienie w okolicach jedności (odrobinę mniej), ale można dodać stopień przedwzmocnienia (np. na duotriodzie z USZ). W sumie potrzeba 2 lub 3 ECC83 na stereo.
Wytłumaczyłem wcześniej dlaczego to kiepski pomysł.3. Jeżeli przy lampie ECC82 dalej mi się wyda, iż wzmocnienie jest za duże wówczas wywalam kondensatory przy Rk
A to trzeba sobie wzory przypomnieć (albo wyprowadzić) i policzyćJakub, a jak to będzie wyglądało przy kondensatorze o pojemności 6.8 uF
I znowu Kolega "nieco" rozmija się z faktami. Jest wiele źródeł sygnału, w których na wyjściu sygnałowym może występować składowa stała napięcia. Producenci i dystrybutorzy tych urządzeń w rozmowie ze mną jako powód niestosowania na wyjściu kondensatorów separujących składową stałą podawali mi, że nie chciano w tych urządzeniach obcinać od dołu pasma przenoszenia lub wprowadzić przesunięć fazowych, nie znając rezystancji wejściowej wzmacniacza, który mógłby z tymi urządzeniami współpracować... Dla mnie to bzdurne argumenty, ale występowanie składowej stałej DC zauważyłem w wielu modelach tunerów satelitarnych, magnetowidów (np. firmy Philips), odbiorników telewizyjnych (również Philipsa), odbiorników strumieniowych Wi-Fi (opisałem taki na naszym Forum) oraz innych urządzeniach z wyjściami audio. Wiem, że Kolega nie interesuje się współcześnie produkowanymi źródłami sygnału, wykonanymi na półprzewodnikach, ale proszę nie generalizować nie wiedząc praktycznie nic o tego typu urządzeniach. Poza tym uważam, że przez ruchomy styk potencjometru nie powinien przepływać nawet prąd wybiegu siatki pierwszej lampy wejściowej wzmacniacza, więc między siatką pierwszą lampy i potencjometrem zawsze powinien znajdować się kondensator separujący składową stałą napięcia i prądu... Jego pojemność może być tak dobrana by z rezystorem polaryzującym siatkę lampy tworzyć filtr górnoprzepustowy o bardzo niskiej częstotliwości granicznej, najlepiej poniżej 1 Hz, by dodatkowy obwód CR nie wprowadzał znaczących przesunięć fazy dla najniższych częstotliwości pasma akustycznego.
Faktycznie takie wartości bardziej pasowałyby do wzmacniacza gitarowego. W przypadku omawianego w wątku wzmacniacza wystarczyłoby wymienić te 33 nF na 1...3,3 μF i byłoby po problemie. Prąd przepływający przez styk potencjometru, na pewnym etapie zużycia tego elementu zacznie powodować słyszalne w głośnikach trzaski podczas dokonywania regulacji. Poza tym lepiej by ujemne napięcie na siatce (a więc również na katodzie i anodzie lampy) pozostawało stałe podczas regulacji poziomu wzmocnienia.
Dlatego mnie już często ręce opadają... Jednak jako moderator muszę reagować, choć gdybym był zwykłym użytkownikiem, już by mi się nie chciało po raz kolejny prostować tego typu nieprawdziwych informacji...
Jurek O Już to chyba wrzucałem na forum. Kiedyś dla mojego kolegi zbudowałem wzmacniacz według załączonego schematu. Ma aktywną regulację barwy na 6F12P. Einherjer - Dziękuję. Namieszałem? 
Pokrótce: przy takich założeniach wzmocnienie wewnątrz pętli pozostaje mniej więcej stałe. Np. przy ustawieniu potencjometru basów na max. podbicie impedancja obciążenia stopnia objętego USZ (na którą to składa się głównie impedancja regulatora "na prawo" od suwaka potencjometru rośnie tam gdzie chcemy silniej podbić sygnał. Oczywiście, inna filozofia (tj. wzmacniacz objęty sprzężeniu o wzmocnieniu tak wysokim jakie tylko uda się uzyskać) też jest dopuszczalna, jednak gdyby powyższy stan osiągnąć poprzez rozbudowę jego do kilku stopni, to można spodziewać się problemów ze stabilnością.kubafant pisze: ↑pt, 6 marca 2020, 14:51A to bardzo ciekawe. Mógłbyś tę myśl rozwinąć? Byłem przekonany, że najlepsze efekty uzyska się, gdy impedancja sterująca mostkiem będzie możliwie mała, tj. sterowanie ze źródła napięciowego. W praktycznej realizacji byłaby to np. pentoda o wielkim wzmocnieniu (i również b. dużym oporniku anodowym) i sprzężony z nią bezpośrednio wtórnik katodowy. Według niedawnych pomiarów pana (nazwiska nie pomnę, emerytowany wykładowca amerykański prowadzący lampową stronę Angelfire) taki układ rzeczywiście daje bezkompromisowo najlepszy rezultat. Tak też mi podpowiadała intuicja, ale jestem ciekaw Twojego postulatu (ze wzmacniaczem transkonduktancyjnym).W takich układach najlepiej aby lampa działała jako źródło prądowe sterowane napięciem.