Detektor kryształkowy

[az1]

Wygląda na to, że wp zadał pytanie z serii "tak proste i przez to zaskakujące", że nastąpiło totalne zagięcie na forum. Może to wynika z faktu, że gdy stosowano detektory kryształkowe to nie bardzo znana była fizyka zjawisk tłumaczących ich działanie, a gdy sprawy "złącz na styku materiałów" zostały opanowane od strony teorii to już takie detektory nie były stosowane. Stąd być może brak wyjaśnienia w stylu współczesnym .

[Jasiu]

Wygląda na to, że wp zadał pytanie z serii "tak proste i przez to zaskakujące", że nastąpiło totalne zagięcie na forum. Może to wynika z faktu, że gdy stosowano detektory kryształkowe to nie bardzo znana była fizyka zjawisk tłumaczących ich działanie, a gdy sprawy "złącz na styku materiałów" zostały opanowane od strony teorii to już takie detektory nie były stosowane. Stąd być może brak wyjaśnienia w stylu współczesnym .

Czołem.

Przesada.... Wyjaśnienie znajduje się w każdym podręczniiku fizyki ciała stałego. Padło już
zresztą nazwisko twórcy teorii (Shockleya) .

Natomiast nigdzie nie natknąłem się na informację o odkryciu i pierwszym wykorzystaniu
zjawiska prostowania na złączu. Czy ktoś ma jakieś informacje?

Pozdrawiam,
Jasiu

[wp]

... Wyjaśnienie znajduje się w każdym podręczniiku fizyki ciała stałego.

Jest to kolejna odpowiedź w stylu: " ... Grzyby? Znajdziesz pan w każdym lesie!"

Mnie właśnie chodzi o to, gdzie jest ten las

Wojtek

[Jasiu]

... Wyjaśnienie znajduje się w każdym podręczniiku fizyki ciała stałego.

Jest to kolejna odpowiedź w stylu: " ... Grzyby? Znajdziesz pan w każdym lesie!"
Mnie właśnie chodzi o to, gdzie jest ten las

Proszę bardzo: Ben G. Streetman, "Przyrządy półprzewodnikowe".
Charles Kittel "Wstęp do fizyki ciała stałego"
Tyle, że takich książek jest kilkadziesiąt. Po to, by zorientować się z grubsza w zasadzie
działania złącza MS nie ma sensu szukać akurat jednej wybranej... Wystarczy wejść do
pierwszej z brzegu księgarni (albo biblioteki) i otworzyć książkę z "Fizyka ciała stałego..."
albo "Elektronika ciała stałego..." w tytule. Inna sprawa, że by zrozumieć co tam będzie
napisane potrzeba będzie trochę podstaw, bez potencjałów, rozkładu Boltzmana i
poziomu Fermiego raczej się nie da...

Sensowna książka popularno-naukowa to:
I. J. Kampel, Półprzewodniki; Teoria i zastosowanie

Zatem: las jest w księgarni albo w bibliotece

Pozdrawiam,
Jasiu

[wp]

Zatem: las jest w księgarni albo w bibliotece ... Inna sprawa, że by zrozumieć co tam będzie napisane potrzeba będzie trochę podstaw, bez potencjałów, rozkładu Boltzmana i poziomu Fermiego raczej się nie da...

To ja skoczę przy okazji do tego lasu i sprawdzę, czy tam rośnie ta rasa grzybów (jeśli mnie po drodze gajowy Boltzman nie rozłoży do poziomu).

Wojtek

[Jasiu]

Czolem.

Jeśli ktoś chce Niemczyckiego z 1927 r, to niech poda namiary mailem, a ja wyślę na CD (bo ma to ok. 80 MB i z mojej sieci międzyzagrodowej nie podejmuję się wysłać elektronicznie).

Mozna chcieć chcieć? Moźe postawić to na WWW?

Pozdrawiam,
Jasiu

[wp]

Dla przypomnienia: dotyczy zasady działania diody ostrzowej (nie złącza p-n).

... Wyjaśnienie znajduje się w każdym podręczniiku fizyki ciała stałego....
... Proszę bardzo: Ben G. Streetman, "Przyrządy półprzewodnikowe". Charles Kittel "Wstęp do fizyki ciała stałego" ...
... Wystarczy wejść do pierwszej z brzegu księgarni (albo biblioteki) i otworzyć książkę z "Fizyka ciała stałego" albo "Elektronika ciała stałego" w tytule. Inna sprawa, że by zrozumieć co tam będzie napisane potrzeba będzie trochę podstaw, bez potencjałów, rozkładu Boltzmana i poziomu Fermiego raczej się nie da. Sensowna książka popularno-naukowa to: I. J. Kampel, Półprzewodniki; Teoria i zastosowanie.
Zatem: las jest w księgarni albo w bibliotece :-)

Poszedłem ja najpierw do księgarni. Po trzech godzinach poszukiwania pan ksiegarz dyskretnie doradził mi - wskazując na regał z powieścią sensacyjną - że coś bardziej interesującego do poczytanie znajdę na półce po drugiej stronie.
No to wypożyczyłem kilka wskazanych pozycji w bibliotece. Po zgrubnym przestudiowaniu teorii budowy atomu, pasm energetycznych, mechniazmów przewodzenia i paru innych teori, stwierdzam, że:
- Pan I. J. Kampel nie napisał na interesujący mnie temat nic;
- Pan Charles Kittel nie napisał na interesujący mnie temat nic ciekawego;
- Pan Ben G. Streetman napisał na interesujący mnie temat jedno zdanie (Rozd. 4.4.5. str. 113) "W pierwotnej wersji doświadczenia Haynesa-Shockleya zastosowano w puntach 1 i 2 na próbce Ge kontakty ostrzowe (ostre druty stykające się z półprzewodnikami), mające podobne właściwości wstrzykiwania i zbierania jak złącze p-n" .
Czyli na podsumowanie:
- to chyba jeszcze nie ten las;
- domyślam sie jak działa dioda ostrzowa ale jasnego, teoretycznego opisu nadal nie znalazłem.

"Niemczycki" przez jakiś czas będzie dostepny tutaj: http://radjo.net/niemczycki.htm

Wojtek

[Jasiu]

Czyli na podsumowanie:
- to chyba jeszcze nie ten las;

Ten las, tylko patrzysz w niewłaściwą stronę...
C. Kittel, "Wstę do Fizyki Ciała Stałego" (nowe wydanie), strona 616, rozdział "Bariera Schottky'ego".
Pozostałych podręczników nie mam w tej chwili przy sobie, ale ręczę Ci, że wyjaśnienie właściwości kontaktu "metal-półprzewodnik" się tam znajduje. Tak jak w każdym innym podręczniku fizyki ciała stałego.

"Niemczycki" przez jakiś czas będzie dostepny tutaj: http://radjo.net/niemczycki.htm

Dziękuję. Będę w stanie go obejrzeć w środę, choć chyba się nie do końca zrozumieliśmy... Myślałem o umieszczeniu go w Internecie na stałe, na przykład gdzieś obok Franka i Toma.

Pozdrawiam, życzę przyjemnego grzybobrania,
Jasiu

[wp]

Na początku mego listu dziękuję nieocenionemu przewodnikowi po lesie - Jasiowi - za wskazanie miejsca, gdzie rosną grzyby. Myślę, że porównanie tych poszukiwań do owego lasu dość wiernie odzwierciedla istotę sprawy. Aby u Kittel'a znaleźć ten fragment (opisał złącze metal-półprzewodnik w kilku zdaniach), trzeba znać układ całego dzieła lub czytać dokładnie kartka-po-kartce. Podobnie jest u Kampela. Idąc po śladach "bariery Schottky'ego" znalazłem tam także skromny opis "diody z gorącymi nośnikami".
Obydwa opisy dotyczą zjawiska, które może występować w diodzie ostrzowej. Piszę "może", gdzyż o "ostrzowości" nigdzie nie wspomniano.

"Niemczycki" ... Myślałem o umieszczeniu go w Internecie na stałe, na przykład gdzieś obok Franka i Toma.

Ja wiem, ze każdy ma swoich znajomych. Czy nie będę niedyskretny, jesli zapytam, kto to są co dwaj, wyżej wymienieni?

Wojtek

[Jasiu]

Na początku mego listu dziękuję nieocenionemu przewodnikowi po lesie - Jasiowi - za wskazanie miejsca, gdzie rosną grzyby. Myślę, że porównanie tych poszukiwań do owego lasu dość wiernie odzwierciedla istotę sprawy. Aby u Kittel'a znaleźć ten fragment (opisał złącze metal-półprzewodnik w kilku zdaniach), trzeba znać układ całego dzieła lub czytać dokładnie kartka-po-kartce. Podobnie jest u Kampela. Idąc po śladach "bariery Schottky'ego" znalazłem tam także skromny opis "diody z gorącymi nośnikami".

Trochę nie rozumiem zgryźliwości. Każdy normalny podręcznik akademicki ma indeks. Czyżby nie było tam pojęcia "złącze metal-półprzewodnik"? Oczywiście, że opis będzie skromny. Jaki w końcu ma być? Przecież to drobna duperela (przepraszam p.t. Schottky'ego).

Obydwa opisy dotyczą zjawiska, które może występować w diodzie ostrzowej. Piszę "może", gdzyż o "ostrzowości" nigdzie nie wspomniano.

Nie "może", ale dotyczy. Dla mechanizmu przewodzenia złącza metal-półprzewodnik nie ma znaczenia czy metal ma kształt drutu, ostrza, czy jakikolwiek inny. Chyba, że zrobisz ostrze z jednym atomem na końcu, ale znam tylko dwóch facetów, którzy to potrafią. Czy nie oczekujesz przypadkiem, że po opisie teorii zjawiska nastąpi tekst "obowiązuje dla złącza w kształcie ostrza, kulki, sześcianu, ośmiościanu foremnego, dodekadronu i wszystkich innych możliwych kształtów..."?

Widziałem coś takiego na dworcu autobusowym w Grudziądzu: "Sprzedaż biletów w kierunku Warszawy i w pozostałych kierunkach".

"Niemczycki" ... Myślałem o umieszczeniu go w Internecie na stałe, na przykład gdzieś obok Franka i Toma.

Ja wiem, ze każdy ma swoich znajomych. Czy nie będę niedyskretny, jesli zapytam, kto to są co dwaj, wyżej wymienieni?

Napisałem w ten sposób, gdyż już wielokrotnie widziałem takie odniesienia do ich stron WWW w różnych postach tego forum:
Frank Philipse:
http://www.mif.pg.gda.pl/homepages/frank/
Tom:
http://www.mif.pg.gda.pl/homepages/tom/
Myślałem, że są powszechnie znani...

Pozdrawiam,
Jasiu

[Jasiu]

Czołem.

Cały wątek rozwinął się trochę dziwnie, może warto coś wyjaśnić.

Odniosłem wrażenie, że pojawiają się wnioski o braku literatury, a tej są literalnie tony. To mnie zirytowało i pewnie dlatego odpowiedziałem po prostu, że jest jej mnóstwo (bo jest). Dalszy rozwój wątku jest już naturalną tego konsekwencją...

W rezultacie trochę wypuściłem "w maliny" Wojtka, który przejawiał dużą ochotę na zdobywanie wiedzy. Przepraszam, taką ochotę zawsze bardzo szanuję.

Rozwój fizyki ciała stałeg w latach czterdziestych doprowadził do wyjaśnienia zjawisk na złączach różnych materiałów (w tym na złączu metal-półprzewodnik, a więc również i wyjaśnienie własności prostujących detektora ostrzowego). Przysłużyli się temu Bloch, Shockley, Kronig, Penney, Schottky, Wannier i mnóstwo innych. To, że w Polsce pojawiały się jeszcze w latach pięćdziesiątych informacje o tym, że efekt nie jest wyjaśniony budzi zgrozę. Pewnie przyczyna jest taka, że stosunkowo mało było w towarzystwie fizyków ciała stałego "ludzi radzieckich". Pierwszy tranzystor (ostrzowy zresztą) zbudowano (w oparciu o rozważania teoretyczne!) w 1947. Dla porównania cytat z "Odbiorniki detektorowe" inż. Adama Kosiarskiego, wyd. 1952: "Do tej pory fizyka nie wyjaśniła jeszcze ostatecznie zagadnienia [...]". Tu następuje kilka propozycji, które przy ówczesnym stanie wiedzy, mocno już zaawansowanym, trudno sklasyfikować inaczej niż jako zupełnie idiotyczne.

Inna sprawa, że w paru słowach trudno wyjaśnić zasadę działania złącza. Wyjaśnienie, że "dyfuzja nośników, która zachodzi aż do wyrównania się poziomów Fermiego, powoduje powstanie zaporowej warstwy zubożonej" jest dla przeciętnego zjadacza chleba kompletnie nieczytelne. By naprawdę zrozumieć co się w takiej sytuacji dzieje podstawy fizyczne i matematyczne trzeba mieć całkiem pokaźne. Co to jest dyfuzja i dlaczego zachodzi? Co to jest poziom Fermiego i dlaczego się wyrównuje? Itd... Odpowiedź na każde z tych pytań rodzi następne, na przykład: "Dyfuzja zachodzi na skutek gradientu koncentracji nośników. Dobra, a co to jest gradient? Koncentracja? Nośnik?".

W zasadzie trzeba powiedzieć tak: rzeczywiście, by z pożytkiem skorzystać z 616 strony książki Kittla, trzeba przeczytać (i zrozumieć) większość stron poprzednich. Jeżeli "ktoś" dotarł do 616 strony, to raczej nie oczekuje by znalazły się tu informacje na temat, że półprzewodnik może być kawałkiem pirrytu, metal kawałkiem żelaznego drutu, a wszystko razem może służyć jako detektor. Dla tego "ktosia" powinno to być po prostu zupełnie oczywiste. Dlatego w podręcznikach fizyki ciała stałego nie znajdzie się odniesien do detektorów ostrzowych, mimo że każdy z nich zasadę działania takowego urządzenia bardzo dokładnie wyjaśnia.

Pozdrawiam,
Jasiu