Wczoraj zabrałem wzmacniacz TPA-3255 (z naprawionym zasilaczem impulsowym) do zaprzyjaźnionego muzyka-kompozytora, mającego własny sprzęt nagłaśniający i ceniącego wysoką jakość reprodukowanego przez aparaturę dźwięku. Byłem ciekaw jego oceny "walorów brzmieniowych" wzmacniacza
Przez trzy godziny słuchaliśmy płyt z muzyką oraz jego własnych kompozycji (z komputera), stworzonych na instrumentach klawiszowych (organach, między innymi Hammonda, syntezatorach itp.). Dźwięk z chińskiego wzmacniacza, w stosunku do wzmacniacza mojego kolegi (jego własnej konstrukcji, podobnie jak zestawy głośnikowe) wydawał się bardziej szczegółowy i z nieco większą zawartością wyższych sopranów (lekko "rozjaśniony"). Dźwięk ze wzmacniacza kolegi miał jakby nieco wycofany (przesunięty na dalszy plan) środek pasma akustycznego. Bas z TPA3255 również brzmiał jakby nieco inaczej, gdyż obaj odnieśliśmy wrażenie, że na chińskim wzmacniaczu "schodzi" on niżej, choć może była to tylko sugestia... Generalnie wzmacniacz podczas testów spisywał się bardzo dobrze, a mój kolega nie mógł się nadziwić, w jaki sposób tak mocny wzmacniacz udało się Chińczykom zmieścić w tak małej obudowie... 
Wczoraj mój kolega wziął ode mnie mój duży wzmacniacz A-717 firmy Pioneer, by porównać jego brzmienie z brzmieniem własnego wzmacniacza, co do którego nie byliśmy pewni, czy jego pasmo przenoszenia jest na pewno płaskie.Pozdrawiam
Romek
Rozumiem że ta hybryda to wzmacniacz napięciowy na lampach,sterujący wtórnik na komplementarnych mosfetach bez żadnego transformatora wyjściowego-a może nawet bez kondensatora separującego 
Wszystko przez "ślepe testy", które przeprowadziłem później, a przez które moja wiara w "obiektywność" i bardzo duże znaczenie subiektywnych doznań słuchowych podczas słuchania muzyki, całkowicie legła w gruzach. W ślepych testach najważniejsza okazała się możliwość bardzo szybkich przełączeń sygnałów z poszczególnych wzmacniaczy do zestawów głośnikowych, ale te kwestie rozwinę nieco później. Teraz powrócę do odsłuchów trzech pierwszych wzmacniaczy w nie ślepych testach, gdzie każdy z słuchających dokładnie wiedział, z którego wzmacniacza sygnał podawany jest na głośniki, między przełączeniami upływała dłuższa chwila (trwająca kilka minut), potrzebna na przełączenie kilku kabli, a każdy ze sprzętów miał inaczej ustawiony poziom wzmocnienia potencjometrem "Volume"... W takich warunkach pracujący w klasie "D" wzmacniacz AIYIMA TPA-3255 wyraźnie podbijał tony średnie i wysokie, przez co dźwięk wydawał się nieco za ostry ("jazgotliwy", tak oceniały to wszystkie cztery osoby, które brały udział w tamtym teście), wzmacniacz hybrydowy z lampą 6N2P-EW brzmiał ciepło i bardzo przyjemnie, wzmacniacz Cambridge Audio A1 V3 dawał dźwięk bardzo szczegółowy i z szeroką sceną, a wzmacniacz firmy Technics z układem hybrydowym w stopniu mocy (model SU-V560) subiektywnie brzmiał bardzo "głucho" (jak przez koc) z niską zawartością sopranów i marną sceną stereofoniczną. 
